-
1 amigo mío
m.friend of mine, old boy, old chap. -
2 un amigo mío
• jeden z mých přátel -
3 es muy amigo mío
• je to můj dobrý přítel -
4 amigo
adj.friendly, familiar.f. & m.1 friend, comrade, companion, pal.2 buddy, chap, chum, guy.pres.indicat.1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: amigar.* * *► adjetivo1 (amigable) friendly2 (aficionado) fond (de, of)► nombre masculino,nombre femenino1 friend3 (amante) lover\hacerse amigo,-a de to make friends withhacerse amigos,-as to become friendsamigo invisible secret Santa* * *1. (f. - amiga)noun1) friend2) boyfriend / girlfriend2. (f. - amiga)adj.* * *amigo, -a1. SM / F1) friendes una amiga de Sofía — she is a friend of Sofía's o of Sofía
amigo/a de confianza — very close friend, intimate friend
amigo/a del alma — soulmate
amigo/a de lo ajeno — hum thief
amigo/a en la prosperidad — fair-weather friend
amigo/a íntimo/a — very close friend, intimate friend
amigo/a por correspondencia — penfriend
2) (=novio) boyfriend/girlfriend3) [en oración directa]pero, amigo, ya no se puede hacer nada — there's nothing more we can do, my friend
¡amigo! en ese tema ya no entro — hold on, I'm not getting mixed up in that!
2. ADJ1)son muy amigos — they are good o close friends
Gonzalo es muy amigo de Pepe — Gonzalo is a good o close friend of Pepe's o of Pepe
2)no soy muy amigo de las multitudes — I'm not very fond of o keen on crowds
3) [país, fuego] friendly* * *I- ga adjetivoson/se hicieron muy amigos — they are/they became good friends
IIser amigo de algo: es muy amigo de contradecir he's a great one for contradicting people (colloq); no es amiga de fiestas she's not keen on parties; no soy muy amigo de la comida picante — I'm not terribly fond of spicy food
- ga masculino, femenino friendsu amigo del alma — her best friend, her bosom friend
un momento, amigo! — now, just a minute, pal o buddy (AmE) o (BrE) mate! (colloq)
los amigos de lo ajeno — (hum) thieves
* * *= friend, buddy, mate.Ex. Tom Hernandez tried not to show how sad he felt about his friends' leaving, and managed to keep up a cheerful facade until the party broke up.Ex. Each volunteer is assigned a staff member ' buddy' for training and supervision.Ex. Equally the housewife happily crossing off her numbers in the bingo hall is just as much at leisure as is her husband painting his pigeon loft and then going for a drink with his mates at the pub.----* amigo de confianza = intimate friend.* amigo del alma = soul brother.* amigo de pasarlo bien = fun-loving.* amigo de verdad = true friend.* amigo íntimo = confidant, intimate friend, intimate, confidante.* amigo invisible = invisible friend, Secret Santa.* amigo por correspondencia = penfriend [pen-friend], pen-pal [penpal].* amigos = cohort.* Amigos de la Biblioteca = Friends of the Library.* amigo secreto = invisible friend.* amigo verdadero = true friend.* buen amigo = good friend.* círculo de amigos = circle of friends.* el perro es el mejor amigo del hombre = a dog is man's best friend.* estar con amigos en la calle pasando el rato sin hacer nada = hang out + on the street.* estar fuera con los amigos = be out with the guys.* fuego amigo = friendly fire.* grupo de amigos = clan of friends.* grupo de amigos y conocidos = social network.* hacer amigos = win + friends.* hacerse amigo de = befriend, chum with, establish + familiarity con.* hacer un amigo = make + friend.* influencia de los amigos = peer influence.* mano amiga = helping hand.* mejor amigo = best friend.* pasar el rato con los amigos = hang out with + Posesivo + friends.* perder un amigo = lose + a friend.* Posesivo + mejor amigo = Posesivo + best friend.* quedarse a dormir en la casa de un amigo = sleepover.* ser amigo de = be buddies with.* ser muy amigo de = be pally with.* viejo amigo = old friend, old buddy.* * *I- ga adjetivoson/se hicieron muy amigos — they are/they became good friends
IIser amigo de algo: es muy amigo de contradecir he's a great one for contradicting people (colloq); no es amiga de fiestas she's not keen on parties; no soy muy amigo de la comida picante — I'm not terribly fond of spicy food
- ga masculino, femenino friendsu amigo del alma — her best friend, her bosom friend
un momento, amigo! — now, just a minute, pal o buddy (AmE) o (BrE) mate! (colloq)
los amigos de lo ajeno — (hum) thieves
* * *= friend, buddy, mate.Ex: Tom Hernandez tried not to show how sad he felt about his friends' leaving, and managed to keep up a cheerful facade until the party broke up.
Ex: Each volunteer is assigned a staff member ' buddy' for training and supervision.Ex: Equally the housewife happily crossing off her numbers in the bingo hall is just as much at leisure as is her husband painting his pigeon loft and then going for a drink with his mates at the pub.* amigo de confianza = intimate friend.* amigo del alma = soul brother.* amigo de pasarlo bien = fun-loving.* amigo de verdad = true friend.* amigo íntimo = confidant, intimate friend, intimate, confidante.* amigo invisible = invisible friend, Secret Santa.* amigo por correspondencia = penfriend [pen-friend], pen-pal [penpal].* amigos = cohort.* Amigos de la Biblioteca = Friends of the Library.* amigo secreto = invisible friend.* amigo verdadero = true friend.* buen amigo = good friend.* círculo de amigos = circle of friends.* el perro es el mejor amigo del hombre = a dog is man's best friend.* estar con amigos en la calle pasando el rato sin hacer nada = hang out + on the street.* estar fuera con los amigos = be out with the guys.* fuego amigo = friendly fire.* grupo de amigos = clan of friends.* grupo de amigos y conocidos = social network.* hacer amigos = win + friends.* hacerse amigo de = befriend, chum with, establish + familiarity con.* hacer un amigo = make + friend.* influencia de los amigos = peer influence.* mano amiga = helping hand.* mejor amigo = best friend.* pasar el rato con los amigos = hang out with + Posesivo + friends.* perder un amigo = lose + a friend.* Posesivo + mejor amigo = Posesivo + best friend.* quedarse a dormir en la casa de un amigo = sleepover.* ser amigo de = be buddies with.* ser muy amigo de = be pally with.* viejo amigo = old friend, old buddy.* * *son/se hicieron muy amigos they are/they became good friendses muy amigo mío he's a good o close friend of mineun país amigo a friendly countryun médico amigo me recetó estas pastillas a doctor friend (of mine) prescribed these tablets for meser amigo DE algo:es muy amigo de contradecir he's a great one for contradicting people ( colloq), he loves o he's fond of contradicting peopleno es amiga de fiestas y reuniones sociales she doesn't like going to o she's not keen on parties and social gatheringsno soy muy amigo de la comida picante I'm not a great one for o a great fan of spicy food ( colloq), I'm not terribly fond of o partial to o keen on spicy foodmasculine, femininefriendun amigo mío a friend of minesomos íntimos amigos we're very close friendsuna amiga de la infancia/facultad a childhood/college friendsu amigo del alma her best friend, her bosom friendel perro es el mejor amigo del hombre ( fr hecha); a dog is a man's best friendpregúntale al amigo aquí ask our friend hereno son más que amigos they're just good friendsAmigos del Museo de Bellas Artes Friends of the Museum of Fine Artamigo de lo ajeno ( hum) thieflos amigos de lo ajeno abundan en esta zona this area is full of thieves¡amigo!, eso explica … ah, so that's it, that explains …¡amigo! resultó ser pendenciero el muchachito well, well! the young lad turned out to be a bit of a troublemaker* * *
Del verbo amigar: ( conjugate amigar)
amigo es:
1ª persona singular (yo) presente indicativo
amigó es:
3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
amigo◊ -ga adjetivo: son/se hicieron muy amigos they are/they became good friends;
hacerse amigo de algn to become friends with sb;
es muy amigo mío he's a close friend of mine;
un país amigo a friendly country;
es muy amigo de contradecir he's a great one for contradicting people (colloq);
no es amiga de las fiestas she's not keen on parties
■ sustantivo masculino, femenino
friend;
un amigo mío a friend of mine;
somos íntimos amigos we're very close friends;
¡un momento, amigo! now, just a minute, pal o buddy (AmE) o (BrE) mate! (colloq)
amigo,-a
I sustantivo masculino y femenino friend: se hicieron amigos durante el verano, they became friends in the summer
mi hija se hizo amiga de un compañero de clase, my daughter made friends with a classmate
somos muy amigos, we are very good friends
un amigo mío, a friend of mine
II adj (aficionado) fond [de, of]: es muy amigo de estar en la terraza por la tarde, he very much enjoys being on the terrace in the afternoon
' amigo' also found in these entries:
Spanish:
allegada
- allegado
- amiga
- colega
- como
- compadre
- contacto
- cuate
- disgustarse
- encubrir
- entrañable
- esperar
- incondicional
- maja
- majo
- origen
- pelearse
- proceder
- reconciliarse
- reflotar
- representar
- semblante
- simpática
- simpático
- soporífera
- soporífero
- tilín
- traición
- verdad
- abusar
- acompañado
- alma
- apreciado
- arreglar
- bueno
- cercano
- cita
- común
- confidente
- conservar
- cuyo
- de
- extrañar
- hacer
- íntimo
- llamar
- malo
- nuestro
- pata
- por
English:
audition
- be
- befriend
- best
- bosom
- boyfriend
- bring along
- bud
- bust up
- chum
- disclose
- dude
- foe
- fraternity
- friend
- friendly
- hers
- his
- hit
- introduce
- lifelong
- locate
- lover
- man
- mate
- mine
- mutual
- nudge
- of
- old
- pal
- pally
- penfriend
- personal
- provoke
- soulmate
- sport
- stick by
- through
- true
- buddy
- life
- look
- loyal
- off
- ours
- pen pal
- some
- theirs
- way
* * *amigo, -a♦ adj1. [no enemigo] friendly;México y otros países amigos Mexico and other friendly nations;un pintor amigo me lo regaló a painter friend of mine gave it to me;se han hecho muy amigos they've become good friends o very friendlyes amigo de la verdad he's someone who values the truth;no soy amigo de madrugar I don't like getting up early;es amigo de salir todas las noches he's a great one for going out every night♦ nm,f1. [persona] friend;un amigo íntimo a close friend;un amigo del colegio a schoolfriend;es un amigo de mis padres he's a friend of my parents;hacerse amigo de to make friends withFam Hum los amigos de lo ajeno the light-fingered;amigo por correspondencia pen friend o pal;amigo invisible = form of gift-giving (for example at office Christmas parties or in a large family) where each person anonymously buys a present for another;Amigos de la Tierra Friends of the Earthlo que el amigo quiere es un vaso de whisky what our friend here wants is a glass of whisky♦ interj¡amigo, eso es otra cuestión! that's another matter, my friend!* * *I adj friendly;ser amigo de algo be fond of sth;no soy amigo de esquiar I’m not a big skier, I’m not fond of skiing;hacerse amigos make friends;somos muy amigos we’re very close, we’re very good friends;amigo de la naturaleza nature lover* * *amigo, -ga adj: friendly, closeamigo, -ga n: friend* * *amigo2 n friend -
5 mío
adj.1 my, my own.La casa mía My house...The house of mine=La casa es mía=The house is mine.2 of mine, mine, mine own, of my own.* * *► adjetivo1 my, of mine1 mine■ dámelo, es mío give it to me, it's mine■ ¿tú no eras de los míos? weren't you on my side?\ésta es la mía this is what I've been waiting for* * *1. = mía, adj.my, mine2. = mía, pron.* * *1.ADJ POSES mine¡Dios mío! — my God!, good heavens!
¡hijo mío! — my dear boy!
2. PRON POSES1)el mío/la mía — mine
lo mío: lo mío es tuyo — what is mine is yours, what belongs to me belongs to you
he puesto lo mío en esta caja — I've put my stuff o things in this box
el tenis no es lo mío — tennis is not for me, tennis is not my cup of tea o my thing
2)los míos — (=mis familiares) my folks, my family
3)• la mía (=mi oportunidad) —
¡esta es la mía, entraré ahora que no me ven! — now's my chance, I'll slip in now while they aren't watching!
* * *Imía adjetivo (detrás del n) mineIIMuy señor mío — (Corresp) (frml) Dear Sir
mía pronombre* * *= mine.Ex. I am given to understand that the overall cooling costs in a library building such as mine are greater than the total heating costs.----* ¡Dios mío! = good grief!.* ¡Dios mío! = goodness gracious, oh dear!.* el mío = mine.* ¡Madre mía! = Good heavens!.* Nombre + mío = Nombre + of mine.* * *Imía adjetivo (detrás del n) mineIIMuy señor mío — (Corresp) (frml) Dear Sir
mía pronombre* * *= mine.Ex: I am given to understand that the overall cooling costs in a library building such as mine are greater than the total heating costs.
* ¡Dios mío! = good grief!.* ¡Dios mío! = goodness gracious, oh dear!.* el mío = mine.* ¡Madre mía! = Good heavens!.* Nombre + mío = Nombre + of mine.* * *( detrás del n) mineéste es mío this one's mineun primo mío a cousin of mineeso es asunto mío that's my businessamigo mío, creo que debería aceptar my friend, I think you should acceptamor mío sweethearthijo mío, tienes que estudiar ( esp Esp); son, you have to studyel mío/la mía etc mineéste no es mi libro, quiero el mío this isn't my book, I want my own o minesus hijos son amigos de los míos their children and mine are friendssabes que todo lo mío es tuyo you know that what's mine is yourslos idiomas no son lo mío I'm no linguist, languages are not my thinglo mío con ella se acabó it's all over between usprefiero pasar la Navidad con los míos I prefer to spend Christmas with my family and friendsésta es la mía, pensé ( fam); this is my chance, I thought to myself* * *
mío,
un primo mío a cousin of mine;
eso es asunto mío that's my business;
Muy señor mío (Corresp) (frml) Dear Sir
■ pronombre: el mío/la mía, etc. mine;
sus hijos y los míos their children and mine;
los idiomas no son lo mío languages are not my thing;
los míos my family and friends
mío,-a
I adj pos of mine: tienes un libro mío, you have got a book of mine
no es cosa mía, it is none of my business
II pron pos mine: el mío es más grande, mine is bigger
III sustantivo masculino (habilidad) lo mío es nadar, swimming is my strong point
familiar los míos, my people
(familia) my family
IV f (oportunidad) ésta es la mía, this is my chance
♦ Locuciones: ¡ya es mío/mía, got him/her!
' mío' also found in these entries:
Spanish:
amiga
- amigo
- antípodas
- berenjenal
- dios
- el
- ser
- lo
- mía
- que
- superior
- amor
- asunto
- estar
- éste
- gusto
- menor
- paisano
- pesar
- señor
- uno
English:
be
- better
- cup
- cut out
- dear
- friend
- god
- good
- goodness
- gosh
- gracious
- lord
- mine
- near
- of
- outrank
- own
- shame
- sir
- style
- uncle
- word
- flame
- heaven
- same
- scene
- take
- thing
* * *mío, -a♦ adj posesivomine;este libro es mío this book is mine;un amigo mío a friend of mine;no es asunto mío it's none of my business♦ pron posesivoel mío mine;el mío es rojo mine is red;Famlos míos [mi familia] my folks;[mi bando] my lot, my side;lo mío: lo mío es el teatro [lo que me va] theatre is what I should be doing;Famme costó lo mío [mucho] it wasn't easy for me;Famésta es la mía this is the chance I've been waiting for o my big chance* * *pron mine;el mío/la mía mine;un amigo mío a friend of mine;los míos my family;no es lo mío it isn’t my thing* * *1) : my, of mine¡Dios mío!: my God!, good heavens!una amiga mía: a friend of mine2) : minees mío: it's minetus zapatos son iguales a los míos: your shoes are just like mine* * *mío adj pron mine -
6 amigo
Del verbo amigar: ( conjugate amigar) \ \
amigo es: \ \1ª persona singular (yo) presente indicativo
amigó es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
amigo
◊ -ga adjetivo: son/se hicieron muy amigos they are/they became good friends;hacerse amigo de algn to become friends with sb; es muy amigo mío he's a close friend of mine; un país amigo a friendly country; es muy amigo de contradecir he's a great one for contradicting people (colloq); no es amiga de las fiestas she's not keen on parties ■ sustantivo masculino, femenino friend; un amigo mío a friend of mine; somos íntimos amigos we're very close friends; ¡un momento, amigo! now, just a minute, pal o buddy (AmE) o (BrE) mate! (colloq)
amigo,-a
I sustantivo masculino y femenino friend: se hicieron amigos durante el verano, they became friends in the summer
mi hija se hizo amiga de un compañero de clase, my daughter made friends with a classmate
somos muy amigos, we are very good friends
un amigo mío, a friend of mine
II adj (aficionado) fond [de, of]: es muy amigo de estar en la terraza por la tarde, he very much enjoys being on the terrace in the afternoon ' amigo' also found in these entries: Spanish: allegada - allegado - amiga - colega - como - compadre - contacto - cuate - disgustarse - encubrir - entrañable - esperar - incondicional - maja - majo - origen - pelearse - proceder - reconciliarse - reflotar - representar - semblante - simpática - simpático - soporífera - soporífero - tilín - traición - verdad - abusar - acompañado - alma - apreciado - arreglar - bueno - cercano - cita - común - confidente - conservar - cuyo - de - extrañar - hacer - íntimo - llamar - malo - nuestro - pata - por English: audition - be - befriend - best - bosom - boyfriend - bring along - bud - bust up - chum - disclose - dude - foe - fraternity - friend - friendly - hers - his - hit - introduce - lifelong - locate - lover - man - mate - mine - mutual - nudge - of - old - pal - pally - penfriend - personal - provoke - soulmate - sport - stick by - through - true - buddy - life - look - loyal - off - ours - pen pal - some - theirs - way -
7 mío
mío, un primo mío a cousin of mine; eso es asunto mío that's my business; Muy señor mío (Corresp) (frml) Dear Sir ■ pronombre: el mío/la mía, etc. mine; sus hijos y los míos their children and mine; los idiomas no son lo mío languages are not my thing; los míos my family and friends
mío,-a
I adj pos of mine: tienes un libro mío, you have got a book of mine
no es cosa mía, it is none of my business
II pron pos mine: el mío es más grande, mine is bigger
III sustantivo masculino (habilidad) lo mío es nadar, swimming is my strong point familiar los míos, my people (familia) my family
IV f (oportunidad) ésta es la mía, this is my chance Locuciones: ¡ya es mío/mía, got him/her! ' mío' also found in these entries: Spanish: amiga - amigo - antípodas - berenjenal - dios - el - ser - lo - mía - que - superior - amor - asunto - estar - éste - gusto - menor - paisano - pesar - señor - uno English: be - better - cup - cut out - dear - friend - god - good - goodness - gosh - gracious - lord - mine - near - of - outrank - own - shame - sir - style - uncle - word - flame - heaven - same - scene - take - thing -
8 iré mío
Mi amigo. -
9 ein Freund von mir
un amigo mío -
10 mein lieber Freund!
(ironisch) ¡amigo mío! -
11 mine
I pronoun(something which belongs to me: Are these pencils yours or mine? He is a friend of mine (= one of my friends).) (el) mío, (la) mía, (los) míos, (las) mías
II
1. noun1) (a place (usually underground) from which metals, coal, salt etc are dug: a coalmine; My father worked in the mines.) mina2) (a type of bomb used underwater or placed just beneath the surface of the ground: The ship has been blown up by a mine.) mina
2. verb1) (to dig (for metals etc) in a mine: Coal is mined near here.) extraer2) (to place explosive mines in: They've mined the mouth of the river.) sembrar minas, minar3) (to blow up with mines: His ship was mined.) explotar•- miner- mining
- minefield
mine1 n minamine2 pron míotr[maɪn]1 (gen) mina1 (coal, gold, etc) extraer; (area) explotar2 SMALLMILITARY/SMALL sembrar minas en, minar1 explotar una mina■ they're mining for coal están explotando una mina de carbón, están buscando carbón\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLto be a mine of information ser una mina de información, ser un poso de informaciónto go down the mine trabajar en las minasto work a mine explotar una mina————————tr[maɪn]1 (el) mío, (la) mía, (los) míos, (las) mías, lo mío■ hey! that's mine! ¡ey! ¡eso es mío!■ here are your gloves but where are mine? aquí están tus guantes, ¿pero dónde están los míos?■ a friend of mine un/una amigo,-a mío,-a1) : extraer (oro, etc.)2) : minar (con artefactos explosivos)mine n: mina fgold mine: mina de oromine pron: mío, míathat one's mine: ése es el míosome friends of mine: unos amigos míosadj.• mío, -a adj.adj.poses.• mi adj.poses.n.• mina (Mineralogía) s.f.pron.• mío pron.pron.poses.• el mío pron.poses.v.• extraer v.(§pres: -traigo, -traes...) pret: -traj-•)• minar v.• zapar v.
I maɪn1) ( Min) mina fto be a mine of information — ser* una mina de información
2) ( Mil) mina f
II
pronoun (sing) mío, mía; (pl) míos, míasmine is here — el mío/la mía está aquí
it's a hobby of mine — es uno de mis hobbies, es un hobby que tengo
III
1) ( Min) \<\<gold/coal\>\> extraer*; \<\<area/seam\>\> explotar2) ( Mil) minar
I
[maɪn]POSS PRON (referring to singular possession) (el/la) mío(-a); (referring to plural possession) (los/las) míos(-as)is this glass mine? — ¿es mío este vaso?, ¿este vaso es mío?
"is this your coat?" - "no, mine is black" — -¿es este tu abrigo? -no, el mío es negro
which is mine? — ¿cuál es el mío?
I think that brother of mine is responsible * — creo que mi hermano es el que tiene la culpa, creo que el responsable es mi hermano
•
be mine! — † also hum ¡cásate conmigo!•
the house became mine — la casa pasó a ser mía or de mi propiedad•
it's no business of mine — no es asunto mío, no tiene que ver conmigo•
I want to make her mine — quiero que sea mi mujer
II [maɪn]1. N1) mina fdiamond 2., gold 3., salt 4.2) (Mil, Naut etc) mina fto sweep mines — dragar or barrer minas
3) (fig)useless2. VT1) [+ minerals, coal] extraer; [+ area] explotar2) (Mil, Naut) minar, poner minas en3.4.CPDmine detector N — detector m de minas
* * *
I [maɪn]1) ( Min) mina fto be a mine of information — ser* una mina de información
2) ( Mil) mina f
II
pronoun (sing) mío, mía; (pl) míos, míasmine is here — el mío/la mía está aquí
it's a hobby of mine — es uno de mis hobbies, es un hobby que tengo
III
1) ( Min) \<\<gold/coal\>\> extraer*; \<\<area/seam\>\> explotar2) ( Mil) minar -
12 dear
diə
1. adjective1) (high in price: Cabbages are very dear this week.) caro2) (very lovable: He is such a dear little boy.) encantador3) ((with to) much loved: She is very dear to me.) querido4) (used as a polite way of addressing someone, especially in a letter: Dear Sir.) querido
2. noun1) (a person who is lovable or charming: He is such a dear!) encanto, amor2) (a person who is loved or liked (especially used to address someone): Come in, dear.) querido•- dearly- dear
- dear! / oh dear!
dear adj1. querido2. carooh dear! ¡vaya!tr[dɪəSMALLr/SMALL]1 (loved - person) querido,-a; (- thing) preciado,-a■ what a dear little cat! ¡qué gatito más mono!2 (as form of address) querido,-a■ my dear Charles! ¡mi querido Charles!■ Diana my dear Diana, querida■ Dear Mrs Smith Estimada Sra. Smith4 (expensive) caro,-a1 (as form of address - to loved one) querido,-a, cariño, cielo; (- to anyone) chato,-a, guapo,-a2 (nice person) cielo, sol nombre masculino1 ¡Dios mío!■ oh dear! ¡ay!, ¡uy!■ dear me! ¡vaya por Dios!1 caro\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLto be dear to somebody significar mucho para alguiento hold somebody dear tener mucha estima a alguien, apreciar mucho a alguiendear ['dɪr] adj1) esteemed, loved: querido, estimadoa dear friend: un amigo queridoDear Sir: Estimado Señor2) costly: caro, costosodear n: querido m, -da f; amado m, -da fadj.• amado, -a adj.• carero, -a adj.• caro, -a adj.• costoso, -a adj.• estimado, -a adj.• querido, -a adj.• rico, -a adj.adv.• caro adv.n.• negro s.m.• persona simpática s.f.• querido s.m.• rico s.m.
I dɪr, ||dɪə(r)adjective dearer, dearest1) ( loved) queridohis dearest wish/possession — su mayor deseo/su bien más preciado
to be dear TO somebody: memories that are very dear to him recuerdos que le son muy caros or que significan mucho para él; to hold somebody dear — (frml) tener* a alguien en mucha estima
2) ( in direct address)a) ( in speech)my dear Mrs Harper, I can assure you that... — mi buena señora (Harper), le aseguro que...
b) ( in letter-writing)Dear Mr Jones — Estimado Sr. Jones
Dear Sir or Madam — Estimado/a Señor(a), Muy señor mío/señora mía
3) ( lovable) adorablehe's such a dear little thing! — es una ricura or monada (de niño)!
4) ( expensive) carowas it very dear? — ¿te costó muy caro?
II
oh dear! — ay!, qué cosa!
III
1) (as form of address) querido, -da, cariño2) ( nice person) (colloq)he's/she's such a dear — es un ángel or un cielo
(you) poor dear! — pobre ángel!, pobrecito!
IV
adverb caro[dɪǝ(r)]1. ADJ(compar dearer) (superl dearest)1) (=loved) queridomy dearest friend — mi amigo más querido, mi amigo del alma
2) (=lovable)he's a dear boy, but rather impetuous — es un chico muy majo, pero un poco impulsivo
what a dear little boy! — ¡este niño es un encanto!
what a dear little necklace that is! * — ¡qué bonita que es esa gargantilla!
3) (=precious)•
to hold sth dear — apreciar algothe values and beliefs which our society holds dear — los valores y las creencias que nuestra sociedad aprecia
life 1., 2)•
his family life was very dear to him — su familia era muy importante para élDear Peter — Estimado Peter; (to closer friend) Querido Peter
Dear Mr/Mrs Smith — Estimado Sr./Estimada Sra. Smith; (more formally) Distinguido Sr./Distinguida Sra. Smith
•
Dear Madam — Estimada Señora, Muy señora mía, De mi/nuestra consideración (esp LAm)•
Dear Sir(s) — Estimado(s) Señor(es), Muy señor(es) mío(s), De mi/nuestra consideración (esp LAm)5) (form of address) queridomy dear fellow, I won't hear of it — † amigo mío or mi querido amigo, ni se le ocurra
my dear girl, nothing could be further from the truth — querida, estás muy equivocada
6) (=expensive) [product, shop, price] carodear money — (Econ) dinero m caro
2.EXCLdear, dear, have you hurt your knee? — ¡ay, mi niño! ¿te has hecho daño en la rodilla?
•
dear me, it's nearly one o'clock! — ¡madre mía, es casi la una!•
oh dear, we're going to be late — vaya hombre or vaya por Dios, vamos a llegar tardedear, oh dear, look at the mess you're in! — ay, Dios mío or qué horror, ¡mira qué desastre vienes hecho!
3.come along, dear — ven, cariño
•
would you be a dear and pass me my book? — anda, sé bueno y pásame el libro•
(you) poor dear! — ¡pobrecito!•
he's such a dear — es un cielo, es un encanto4.ADV [sell, buy, pay] caroit cost me dear — (fig) me costó caro
* * *
I [dɪr], ||[dɪə(r)]adjective dearer, dearest1) ( loved) queridohis dearest wish/possession — su mayor deseo/su bien más preciado
to be dear TO somebody: memories that are very dear to him recuerdos que le son muy caros or que significan mucho para él; to hold somebody dear — (frml) tener* a alguien en mucha estima
2) ( in direct address)a) ( in speech)my dear Mrs Harper, I can assure you that... — mi buena señora (Harper), le aseguro que...
b) ( in letter-writing)Dear Mr Jones — Estimado Sr. Jones
Dear Sir or Madam — Estimado/a Señor(a), Muy señor mío/señora mía
3) ( lovable) adorablehe's such a dear little thing! — es una ricura or monada (de niño)!
4) ( expensive) carowas it very dear? — ¿te costó muy caro?
II
oh dear! — ay!, qué cosa!
III
1) (as form of address) querido, -da, cariño2) ( nice person) (colloq)he's/she's such a dear — es un ángel or un cielo
(you) poor dear! — pobre ángel!, pobrecito!
IV
adverb caro -
13 friend
frend1) (someone who knows and likes another person very well: He is my best friend.) amigo2) (a person who acts in a friendly and generous way to people etc he or she does not know: a friend to animals.) amigo•- friendly
- friendship
- make friends with
- make friends
friend n amigois he a friend of yours? ¿es amigo tuyo?tr[frend]1 amigo,-a, compañero,-a2 (helper, supporter) amigo,-a (of/to, de)3 (Quaker) cuáquero,-a\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLa friend in need (is a friend indeed) en la necesidad se conoce a los amigosmy honorable friend SMALLPOLITICS/SMALL mi respetable colegamy learned friend SMALLLAW/SMALL mi eminente colegato be friends with somebody ser amigo,-a de alguiento have friends in high places tener enchufeto make friends with somebody trabar amistad con alguien, hacerse amigo,-a de alguienFriends of the Earth Los Amigos de la Tierrafriend ['frɛnd] n: amigo m, -ga fn.• allegado s.m.• amigo s.m.• compadre s.m.• compañero, -era s.m.,f.• gente de paz s.f.frend1) ( close acquaintance) amigo, -ga m,fwith friends like that, who needs enemies? — (set phrase) con amigos así ¿quién necesita enemigos? (fr hecha)
who goes there: friend or foe? — ¿quién vive?
2) ( Relig)[frend]N amigo(-a) m / f; (at school, work etc) compañero(-a) m / ffriend! — (Mil) ¡gente de paz!
he's no friend of mine — no es mi amigo, no es amigo mío
we're just good friends — somos solo amigos, somos amigos nada más
to make friends with sb — hacerse amigo de algn, trabar amistad con algn
to have a friend at court — (fig) tener enchufe
the Society of Friends — (Rel) los cuáqueros
Friends of the Earth — Amigos mpl de la Tierra
learnedFriends of the National Theatre — Asociación f de Amigos del Teatro Nacional
* * *[frend]1) ( close acquaintance) amigo, -ga m,fwith friends like that, who needs enemies? — (set phrase) con amigos así ¿quién necesita enemigos? (fr hecha)
who goes there: friend or foe? — ¿quién vive?
2) ( Relig) -
14 xabarciar
Xabarciar, tratar, vender, cosas de poco valor, tratantes de escasa monta. —Cundu you yera un guaxín prexenciéi 'l tibeiru que cheldarun les Xabarceires de la miou aldina con la sou pótchina Facunda ya 'l Pascualón el Xitanu, lu que non cuntaba you yera qu'al currer el tempu tamén me diba ver encibiétchau per mor de la ñecexidá en tener que faer de xabarceiru, ya nagora mesmu comu tóu nisti dicionariu xirbe d’escola, nagua mexor qu’istes estories pa comprendier con mexor vidayu les ñaturales ya ximples costumes de la Nuexa Xantiquina Tierrina, que güéi nel díe tan sous ancestrus nes manes fedientes ya utreresques de prexones tan rapiegues ya llimiagues, que l'únicu que fan ye mistificar les nuexes costumes ya Chingua, menus mal que col tempu les xeneraciones d'astures venideiras xabran poñer les couxes nel sou xeitu, pos conista esperancia trabayu you xin escanxu ya m'allegre ya enxemáu de gociu, perque you séi, ya xuru per toes mious ceyencias con tou la fuercia del miou alma, qu'angún díe non mu xeru, tous lus entroyáus trabayus fechus per lus Amigus del Bable ya de lus del Conceyu Bable, que güéi amindi me pieschen toes les portes, per el baldrayante miéu que xin me dexen xueltu, dalgún d'echus nun me valdríe amindi nin p'arrátchar el cuchu de lus bracus. Axín que ya ta tóu faláu, ya tous lus que nun s'atopen nes arrañáes pradeires del enxútchu vidayu, comprendieran, que toes istes xentaques per minde nomáes nun son namái que pioyones ou paráxitus. TRADUCCIÓN.—Cuando yo era pequeño presencié el sonado escándalo que prepararon las tratantas de mi aldea, por la causa de la su pollina Facunda y de Pascualón el Gitano, lo que no pensaba yo por aquel entonces, era que al transcurrir los años, me iba a ver envuelto por causa de la necesidad o cualquier otra razón parecida, en trabajar como tratante verdulero, frutero, xabarceiru, pero ahora mismo, y como según mi parecer todo en este diccionario ha de servir de escuela, pues nada mejor que estas historias verdaderas, para comprender con mejor entendimiento y sencillez, las naturales y simples maneras, costumbres y diversas cosas de Nuestra Santina Tierrina, pues con grande pena hoy yo estoy viendo, como sus más respetables y queridos ancestros, son manejados ultrajantemente, por personas que faltas de dignidad, amor a la Tierrina y respeto hacia sus sagrados ancestros, están dándoselas de entendidos mistificando toda la "Cultura de Asturias”, pero yo se muy bien, que con el tiempo las generaciones de astures venideras sabrán poner todas las cosas en el lugar que sabiamente les corresponde, con esta hermosa esperanza trabajo yo hoy en día con alegría y cubierto de entusiasmado gozo, porque yo sé, y juro por todas mis creencias con toda la fuerza de mi alma, que algún día y no muy lejano, todos los estercolosos trabajos sobre la materia de la LLingua D'Asturies y sus Ancestros, que fueron basurescamente hechos por los Amigos del Bable y los del Conceyu Bable, que desde siempre, pretendo decir, que desde que nacieron porque mis humildes trabajos les hicieron con afán insano intentar crecer sin tener raíces para sostener su rancuaya creencia, no hicieron otra cosa que ponerme torgas en todas las puertas, por el cobardoso miedo que tenían, pues al dejarme suelto a mí, ninguno de ellos hoy existiría, y menos me serviría ni para limpiar la cubil de los cerdos. Así que ya está dicho todo sobre este asunto de estas asociaciones de la "Trelda", y yo creo que todas las gentes que no tengan las praderas del entendimiento secas y limpias de saberes, comprenderán perfectamente, que todas estas gentes por mi nombradas nada más que son parásitos. —Esta historia que ya de seguido les voy a relatar, terminó con mis huesos en la cárcel, por haberla yo contado en un pequeño libro tal como había sucedido. La verdad que you espatuxé ya galamiéi per tous lus llugares de la miou Tierrina con mu pouca xuerti, quiciavis fora que ñaciera pa ser un esgraciaín ou que les couxes teñíen que cheldaxe axindi, güéi nel díe que ya vou pa viétchu tou contentu de ver vivíu miou vida de la maneira que lu fexe, perque xin axindi nun fora, poucu ou nagua podría cuntar de les costumes ya llingua de miou mantina Tierrina. Xin lus Roxus viexon ganáu l'engarradiétcha, que tal couxa viexen fechu senún se xebraren en tantus partíus pollíticus que nun dexaben llugar pa l'esciplina, pos tóus queríen mangoniar, escutír, ya tou 'l mamplenáu de tibeirus xabarceirus que manexaben, metantu que lus fascioxus afilaben les nabayes p'achuquinar piscuezus, falules you, que xin lus Roxus viexen ganáu, xeguramente que you nun taríe nagora fayénduyes isti dicionariu, perque xeguramente miou pá me viexe adeprendíu dalguna carreira d'inxinieru, maestru, aboguéu, etc., etc., ya me xebrarie del ñatural vivir ganándume 'l pan nes mesmes fontes ancestrales de les nuexes costumes ya llingua, que ye dou s'abaya tou 'l ancestru ximple, ñatural ya fidalgu d'Asturies, Trubiétchu de la Patria España. —Toes les prexones xebráes d'istus ñaturales y xantiquinus llugares de la miou embruxadóura ya melgueira Tierrina, nun poden querecha na fondeirá de sous raigones, nin tampoucu puén faer el munchu trabayu qu'entavía se ñecexita pa poder cheldar en bom xeitu la Nuexa Palancia, ya toa l'ancestral cultura de la Tierrina. —Existi un reflán astur que díz, que lus nenus pa que queran ben a la sou má tenen que mamar nel sou entamu fasta qu’isti d’afechu s’escose. “TERESA, LA JUSTICIA Y LOS ELEGANTES TIMADORES DE NUESTRO TIEMPO" —No son los timadores de mi tiempo, tan desgraciados y tan cándidos como lo era Pascualón el gitano, pues estos indecentes y asquerosos gitanos de hoy día, no son de la raza “calé” (pobrecitas estas humildes y desventuradas gentes, cuanto desde niño las he querido admirado, y cuantos compañeros en la vida he tenido que eran gitanos, siendo todos ellos estupendos camaradas y soberbios muchachos). —Digo que los gitanos de hoy día, son la escoria que dejo la guerra entre la raza despreciable de algunos “payos”, y a uno de ellos, le voy a retratar en estas páginas lo mejor que pueda, sin quitar, ni poner nada, simplemente voy a contar cuanto ha sucedido. —Habíame yo caído trabajando como calderero en el montaje, y rótome el cumal (la columna), quedando de resultas de este llumbazu (caída) inútil para el trabajo que profesaba, y en una situación bastante desesperada, porque las pensiones que asignan a los mutilados trabajadores españoles, son las mayores canalladas y porquerías, que no le alcanzan al desventurado lisiado, ni para comer un plato de sopas cada día. Así pues, había rótome las costillas toda mi vida trabajando para aquella miseria que me condenaba, a vivir el resto de mi existencia falto de todo, todavía para más fastidiarla, escuchando todos los días a los dirigentes de trabajo, bien con sus comedidas y estudiadas frases, que díganlas ellos y entiéndalas María Santísima, dirigiéndose al país, por el medio de la televisión, radio y prensa, que nos iban a dar tanto y cuanto. En resumen, que lo único que nos dan es una caca, tan grande tan asquerosa como ellos son. —Estaba yo de pensión por aquel entonces en casa de la señora Teresa, que era viuda de un desgraciado minero, que el pobre tuvo la triste desgracia para su esposa e hijos, de morirse en la cama abrazado por una enfermedad, y no haberlo hecho en la mina aplastado en una oscura y tenebrosa rampla por un costero, ya que si así hubiera sucedido, le quedaría a su viuda una pensión que aunque también fuese en demasía miserable, no sería tanto como la que le daban por el seguro de enfermedad, que ésta sí que no les algamía (alcanzaba) ni a ella ni a sus tres pequeños hijos, que el mayor aun no llegaba a los nueve años, ni para comer sin fartucase (hartarse), ni una vez a la semana. —Dentro de privaciones y de miserias endiabladas vivía Teresa, estirando la moleculosa pensión que no se espurría (alargaba), por ser en demasía encoyía (encogida) ya de crianza, y pensando yo que a esta triste situación que a ella acompañaba, sin galga (freno) que me detuviese en desfrenada carrera me acercaba, decidimos dedicarnos al trato, para ver si de esta forma lográbamos despegarnos de las miserias que nos rodeaban. —Creo que no hace falta decir, que la Ciencia le hizo correr al progreso con tanta prisa, que desde aquella inolvidable y lejana época de las Xabarceiras, que recorrían las aldeas, romerías y mercados, vendiendo las frutas y demás productos, que transportaban a lomos de los humildes burros, hasta nuestro tiempo, el progreso con sus ingenios modernos, mitad emparentados en el agrado del Hacedor, y la otra parte con los mismos imaginares del propio demonio, hizo a las gentes moverse con apurante desatino, y por tal suceder hoy día, las personas que pretendan dedicarse a la industria de comerciar con las frutas u otras mercancías por las ferias y mercados, no pueden hacerlo sirviéndose de un jumento como medio de transporte, ya que si tal locura hicieran, no ganarían ni para darle un mal pienso a su pollino. —Por tal lleldar (acontecer) Teresa y yo, nos decidimos hacer camino en el oficio de Zabarceirus (tratantes), por eso nos centramos en el menester de comprar una pequeña furgoneta, de ésas que suelen ser a medio uso, y que nos la dieran a plazos, ya que yo no tenía una perrina (cinco céntimos), y ella tenía que pedir prestado el dinero de la entrada que había que pagar por el vehículo, a una conocida suya que sabedora de nuestras pretensiones, habíase decidido a prestárselo. —Así pues ya con esta determinación tomada, y ya completamente decididos a ganarnos la vida en este oficio, que la verdad era el único que me quedaba a mí, ya que a pesar de aún valer para un sinfín de profesiones livianas, no podía aspirar a ellas, porque para tal menester, se necesitaba una recomendación, o ser por lo contrario hijo o pariente de algún facistón de buena marca, faceta única y sin igual, que impera desde la guerra Civil para todos los efectos en mi Patria. Por esto, a poca curiosidad que cualquiera tenga para investigar en este denigrante panorama, se darán cuenta que en todos los ministerios de la nación, desde el que más manda, hasta el conserje que le franquea la puerta, son todos fascistas, divididos en falangistas, que hermoso y Humanitario partido es éste, si sus afiliados cumplieran los Credos que tan maravillosamente creo su Fundador, y la otra parte, está compuesta por exdivisionarios, exlegionarios, excombatientes, exlicenciados de las fuerzas armadas, etc. Y si quieren ustedes encontrar algún Rojo, búsquenlo en las profesiones más bajas y avasalladas del país. Esto que les cuento señores es la pura verdad, así que consideren la libertad que tendremos, cuando detrás de cada obrero, existe un patrón que le roba, y si el trabajador protesta, entonces aparece un látigo y una pistola que le hace por la vía de la fuerza, entrar en la senda de la esclavitud. —Digo yo, que para encontrar esa furgoneta que determinado teníamos de comprar, investigamos en las páginas de anuncios de los periódicos de provincia, por si alguna venía anunciada del tamaño y condiciones que nosotros necesitábamos. Y nuestra alegría fue grande cuando observamos en uno de los diarios que la Casa de Vulcano tenía una en venta, que la vendía dando como señal una pequeña entrada, y después el resto, que se podía pagar en cómodos plazos, también estaba revisada con esmero y garantía, según las manifestaciones hechas por el propio dueño, en la propaganda que de la furgoneta había anunciado, que aseguraba que el tal vehículo, se encontraba lo mismo que si fuese nuevo. —Así pues, en los últimos días del mes de Enero, del siguiente año del primer baile que los Humanos hicieran alrededor de la Luna, ensenderámonos la Teresa y yo camino de Oviedo, ilusionados y muy gozosos dentro del ánimo que nos movía, de comprar aquel vehículo, con el que pensábamos mejorar a fuerza de trabajar arduamente nuestra situación harto deficiente. Llegamos al fin en alegrosa compañía a la Casa de Vulcano, pudimos comprobar como en el amplio escaparate de su bien saneado negocio, estaba expuesta la furgoneta limpia y reluciente, con todas las apariencias a primera vista de ser una prenda de primera mano. Sin embargo, si fuésemos capaces de leer el destino, hubiésemos observado como los faros de la hermosa furgoneta, nos parecerían ojos vivos, que nos miraban guasonamente, como si de ante mano, ya se estuvieran mofando de nuestras nobles pero ilusas pretensiones, y a fe mía que nos consideraban una xunta (yunta) de fatones (bobos) que muy pronto iban a caer en las sutiles redes de el gitano de su dueño, que era el timador más despiadado, hábil y deshumanizado, de los muchos que protegidos por la ley, comían el escaso pan del pobre en la ciudad de Oviedo. —Tras mirar un buen rato nuestro xumentu de fierru (burro de hierro) pareciéndonos cuanto más lo reparábamos más hermoso y deseable, decidimos hacer entrada al establecimiento, ya con el firme propósito de hacer nuestra aquella furgoneta, que con la necesidad que nos embargaba nos había por completo sorbido el seso. —Nada más que pusimos los pies dentro de aquella industria del timo y el atropello, presentose ante nosotros sin mediar tiempo, igual que si esperándonos estuviera, un hombre de aspecto muy agradable, que llevaba plasmado en su rostro el maravilloso don de no saber hacerle mal a nadie, por lo que a mi primera impresión yo pude apreciarle, y mirándonos con sus ojillos vivarachos, que al mismo tiempo parecían del todo inocentes, brindándonos una amplia sonrisa, que se extendía de oreja a oreja, y estaba amurallada de una dentadura tan perfecta y amarfilada, que me hizo asegurar que aquel sujeto, no tenía suyo ni un sólo diente. Digo yo que a la par que así nos saludaba, se frotaba sus finas y blancas manos con verdadera insistencia, y así con esta presentación tan capitalista, tan engañadora y confianzuda, nos preguntó con su voz exquisita y halagadora, que en nada desmerecía a sus modales: —¿En qué puedo servir a tan distinguidos señores? —Teresa que era la que llevaba la voz cantante porque era la que tenía el paperío (el dinero), ahpoyándose en el vehículo que le interesaba, díjole sonriéndose dentro de una gozosa alegría que no pasó desapercibida ante la escrutante mirada de aquel granuja de timador de los tiempos modernos: —¡Verá usted, queríamos comprar esta furgonetina, si es verdad todo lo que de ella cuenta usted en el periódico! —¡Sí, verdad es todo cuanto he dicho en el anuncio, no tengan ustedes miedo ni temor alguno al engaño, porque esta mi casa se especializa en haber sido siempre muy formal y seria! —Yo que para nada me entrometí mientras que ellos hablaban, por no cortar a la Teresa que es mujer de larga parpayuéla (muy habladora), a la par que muy enfadadiza y voluble si se le corta la palabra, y como ella era la que relativamente iba a satisfacer la entrada y hacerse responsable de la compra, pues tan sólo me limité a observarles mientras que ellos hacían el trato, y después que terminaron de ponerse de acuerdo en todo, no haciéndome ningún aprecio a mí el vendedor, y creo que hasta me había considerado según mis propias apreciaciones, hombre tranquilo y de mermados arreos, pues como cuento, después de haber cerrado el trato, el Vulcano otra vez envuelto por aquella facilona sonrisa, que en él debía de ser una de sus armas más eficientes, preguntó a la par que se frotaba sus manos lleno de un dichoso contentamiento, que le llenaba de gozo, y no tanto por el dinero que en su trato había ganado, sino por la satisfacción que deduzco sentía, cuando timaba a las gentes con su hábil y exquisita maestría: —¿Bueno... y ahora... quién es el que va a revisar esta maravilla? —¡Quiero decir...! ¿quién va a conducirla? —Yo l’acaidonaréi (conduciré), le contesté a aquel individuo del que ya no me gustaba tanto ni su presencia ni nada que de él emanase, y seguido le pregunté ya siempre dentro de la desconfianza: —¡Y ahora dígame usted! ¿Es verdad que este vehículo se encuentra en buenas condiciones? —Tenga presente y compréndame usted, que esta señora lo precisa para tratar en frutas, y no le vaya a suceder, que si desea llegar con ella dónde se propone, tenga que comprar un burro para que remolque a los dos caballos de hierro, que hacen xuntura (yunta) en la furgoneta, y que por encontrarse quemados de tanto trotar, no les quede fuerza nada más que para hacer la carrera de prueba. —Pierda usted todo cuidado, y no haga con sus ingeniosas bromas menosprecio de mis honrados intereses, que no vivo yo a cuenta de engañar a mis queridos y siempre respetados clientes. Manifestó Vulcano poniéndose muy serio, pero sin apearse en ningún momento de su sonrisa, que por ser tan permanente se hondeaba en la sospecha de ser equivocadora y seguido apuntalóse en hacer su propia propaganda de la siguiente manera: —Mire, no olvide nunca, me dijo Vulcano poniéndome cariñosamente una mano encima de mi hombro, que la Casa de Vulcano, es tan honrada como la misma Audiencia, dónde se reparte la ley castigando y persiguiendo toda trampa e injusticia, por eso yo efectúo mi trabajo, bajo la respetuosa sombra de la justicia. —¿Acaso ha pensado usted que yo soy un gitano? —¡No querido amigo, si en esa desconfianza su imaginación trabaja, siento asegurarle que se encuentra usted muy equivocado, pues todos en esta ciudad me conocen, y saben que soy un honrado industrial respetado y querido, tanto por los rectos servidores de la ley, como por todos los demás que estamos obligados a no burlarnos del eficiente sistema de la justicia, que hace que todo ciudadano se sienta protegido, tanto su integridad física, como los intereses que honradamente le pertenezcan! —Y ya por última vez les aseguro que este vehículo se encuentra en perfecto funcionamiento, y hasta puedo permitirme el lujo de decirles, que pueden viajar con esta estupenda furgoneta, sin la más mínima preocupación, y sin el menor problema posible, no sólo al más apartado rincón de Asturıas, sino hasta la alejada Barcelona, sin que este motorín, deje de funcionar ni un momento, ni se empapice (ahogue) ni una sola vez. Aseguraba Vulcano, centrándose en una encendida adulación hacía su “jumento de hierro", que tal parecía que le estuviese jurando al General Franco, que era él, el más horado y disciplinado comerciante, de toda la nación española. —Yo que ya había comprendido que aquel tipejo era una asquerosa rata que no había veneno que la matase, le dije que estaba muy bien todo cuanto había dicho, y después le pregunté, que si podíamos ir a dar una vuelta con la furgoneta, para asegurarnos, que efectivamente era el vehículo la maravilla que con tanto ardor y fuerza él nos había pintado. —¡No, hoy no puede ser! Aseguró Vulcano, y seguidamente dijo, que antes era menester de asegurarla, y abonar la entrada en el Seguro de la Patria Hispana, entidad que con buen acierto, según él, pastoreaba su negocio. —¡Así qué ahora mismo, vamos a ir la señora y yo hasta dicha agencia, para poner en orden dicho asunto, y pasado mañana ya pueden ustedes circular con el vehículo por dónde les venga en gana! “CUNDU LA TAREXA SE MEXOU DE MIEU” “CUANDO LA TERESA SE MEÓ DE MIEDO” —El sábado por la mañana que era el día señalado para recoger nuestra furgoneta, llegamos la Teresa y yo hasta los reinos de Vulcano con el ánimo plagado de alegría y embargados por una ilusión gozosa, pues íbamos a ser dueños de un vehículo, que nos permitiría sin ningún genero de dudas, llegar hasta los mercados más apartados de la Tierrina, y mejorar en el oficio de xabarceirus nuestra situación harto oprimida, tantas cuentas habíamos ya barajado y todas ellas navegantes en alegrosas ganancias, que creído nos teníamos que íbamos a ganar el oro y el moro, que incautos éramos que no nos detuvimos ni por un sólo momento en el pensar, que el que hace las cuentas adelantadas sin tener dineros para cubrirlas, por fuerza que tiene que hacerlas un par de veces, siendo la última la más válida. —Digo yo que cuando llegamos al escaparate dónde se lucía nuestra furgoneta, ya estaba al lado de ella el Vulcano, y tal a mí me pareció, que cuidaba a ésta con tanto mimo, como si fuese industriada en la herrería del mitológico dios que lleva su nombre. —Y a la par que nos saludaba con la misma sonrisa y frotamiento de manos que en anterior ocasión nos había dedicado, con su bien timbrada voz nos dijo, ocultando una guasa que no se me paso desapercibida: —¡Ya les estaba esperando señores, pues yo se muy bien por la larga experiencia que poseo en estos menesteres, que iban a ser ustedes muy puntuales, como corresponde a todas las gentes que arden dentro de los agradables deseos de hincarle el diente, a lo que de antemano han saboreado como manjar sabroso! —¡Así que aquí tienen ustedes la documentación y todos los requisitos necesarios para poder circular con la furgoneta sin que nadie les moleste. Y ahora sólo me queda desearles buena suerte, tanto en los viajes que emprendan, como en los negocios que puedan hacer, que en estos está precisamente el valer de las gentes! —Hicimos muy satisfechos y animados acomodo la Teresa y yo dentro de los dos caballos de hierro, dejando al que resultaría ser un astuto gitano, frotándose sus manos, y sonriéndose tanto para afuera como para sus podridos y asquerosos adentros, festejándose dentro del timo que terminara de hacernos. —Empezó la furgoneta a rodar dirigida por mí que no cabía en mi gozo de contento, por las calles de Oviedo abajo, con ánimo de alcanzar la carretera general y ensenderarme en la ruta de Gijón o Avilés, dónde pensado tenía probar aquella máquina, vendida por el que resultaría se el mas fino gitano, que timaba sin conciencia a las pobres gentes, sin encontrar jamás a un juez, que hiciera con él el escarmiento que años atrás había hecho Juan Antonio el falangista con Pascualín el de los enredos. —Teresa que iba sentada a mi lado, recostada cómodamente en aquel asiento, que tenía más pringue que la solapa de un mendigo a la salida de un frío invierno, me dijo endiosada de alegría por sentirse dueña de aquel maravilloso ingenio: —¡Este Vulcano tiene cara y presencia de ser una buena persona, de ser un hombre bondadoso y bueno, a par que sabe lucirse con su cautivadora sonrisa, en el agradable lugar de la educosa simpatía, la verdad que a una le presta en grande tratar con señores tan serviciales y educados. Hay que ver la finura y delicadeza que este buen señor conmigo se gastó, me trato lo mismo que si fuese una gran señora, no me cave duda que todo en él se dibuja como un caballero respetable y encantador, tan bien parecido, tan elegante, tan guapo, tan... En aquellos momentos unos empapizamientos harto sospechosos en el motor de nuestros dos caballos hízole a la Teresa hacer un descanso en el continuar ensalzando los engañosos enseñares de su hábil timador, y en la sazón que su alborozada alegría íbasele marchitando por el ya continuo pedorreo que alumbraba sin interrupción el motor, preguntóme muy apuradamente, haciendo aposiento en el lar de la nerviosa y asustadiza preocupación: —¿Per quéi demontres s’afuega la miou forgonetina que tantu se queixa Xuliu? —(¿Porqué demonios se ahoga mi furgoneta que tanto ruge Julio?). —Yo que ya sin ninguna duda empezaba a olerme el fino timo, que el cobarde y sucio Vulcano hubiera ordeñado en nuestro enflaquecido bolsillo, contestele arrugando el ceño, poniendo un gesto rabioso y despreciativo, buscando en mi imaginación con prisa, la forma de centrar en ley, aquel moderno y educado gitano de los jumentos de hierro de nuestro tiempo: —Me parece Teresa, que dentro de breves momentos, vas a ver dentro de tu cerebro, a ese encantador, respetable y guapo Vulcano, que no hace ni un minuto no tenías tu boca para aponderarle, te aseguro que le vas a ver del mismo despreciable color del diablo, y esto es así, porque esta furgoneta comienza a quejarse de una de sus muchas mortales heridas, que será con seguridad la más pronunciada de cuantas tiene. —¿Qué es lo que pretendes decirme Xuliu? Preguntó de nuevo Teresa ya ausente de toda alegría, empezando a subir la primera escalera del miedo del desespero. —La verdad Teresa, es que viajamos ajinetados encima de un montón de chatarra, por esta razón he de ir con buena cuenta hasta que de hecho me dé por sabido, qu’acaidono (que dirijo) una maquina, que ha puesto en mis manos ese desalmado de timador de Vulcano, que está predestinada sin ningún género de dudas, hacer en cualquier momento descalabros con las vidas de la inocente gente, que a cada paso cruzamos. —Ya nos hallábamos en las afueras de Oviedo, y comenzábamos a bajar una pequeña cuesta que existe a la entrada de la Corredoria, cuando un bache de los muchos que alumbrábanse por aquel entonces en la carretera, hizo que la dolorida furgoneta se bandaleara ostensiblemente, y en tal baile, abriéronse con verdadero estruendo ambas puertas, despedazándose los cristales y estropeándose en mala manera parejas portezuelas, con tal atronador ruido, que la buena Teresa encogiéndose en el asqueroso asiento, cosida por un miedo que le hizo mearse, dijo temblándole su voz que era dominada por su espantoso miedo: —¡Frena, frena en el instante Xuliu, por todos los demonios del infierno xuntus (juntos), consigue de una vez que se detenga esta asesinadora chocolatera, que bien me parece que intenciones le sobran de hacer mudanza con nuestras vidas, fayéndunus esfuechiquéus na peyeya! (haciéndonos desolladuras en el pellejo). —Hice con toda la rapidez que pude, que se detuviera aquella furgoneta tan destartalada, y al pretender asegurarla mejor con las miras de apearnos para presenciar los primeros destrozos que se rellumbraben (relucían) en aquella infernal máquina, así el freno de mano y tiré de él para colocarle en su lugar de frenada, pero no respondió a su obligación, pues rompiéndose, quedeme con la manilla entre las manos, pensando ya con toda la razón del mundo, que aquella máquina era la causante de un timo que no tenía perdón, y también poseía hechura de ser un perfecto sabotaje. —Teresa que ya se había apeado de la furgoneta movida por la rapidez que injerta el miedo, hallábase en la cuneta de la carretera hilvanada por un ataque de nervios, con sus manos puestas encima de la cabeza, centrada en el más airado desespero, envuelta en un mar de lágrimas miraba para su vehículo desilusionada y atormentada, no dando crédito a lo que presenciaba, que era a todas luces la ruina más grande que en toda su existencia le había caído encima, pero cuando me vio con aquel fino hierro en forma de manilla en mi mano, me preguntó al tenor que buscaba en su boleo un pañuelo para enxugarse (enjuagarse) las lágrimas: —¿Qué diantres de fierru ye ísi Xuliu? —(¿Qué demonios de hierro es ése Julio?). —Yo que reparaba con verdadera lástima a la Teresa, al mismo tiempo que se me escapaba la risa, y el caso no era para menos, le respondí mirando para la manilla a la par que movía la cabeza para los lados con síntomas de verdadero desprecio y asco, hacia aquel gitano timador de Vulcano: —¡Poca cosa Teresa, sólo un defecto más de los muchos que tiene este jumento de hierro que te vendió tu encantador Vulcano! ¡Vaya una rata de cábila que está hecho tu simpático timador! ¡Y ahora deja ya de chorar (llorar), y no le reclames al Cielo un favor que no ha de enviarte, y búscame con rapidez un par de cuetus (piedras), para forrar las ruedas de esta endemoniada chocolatera, con la que el tú fino señor Vulcano, por mediación de mis inocentes manos, pretendía industriar un achuquinamientu (asesinato) entre las tranquilas gentes de la ciudad de Oviedo! —Teresa atenazada por una incontrolable rabia que le raguñaba (arañaba) sus doloridas entrañas, dijo a modo de juramento clavando sus brazos palabras en el firmamento: ¡No me nomes más isi rapiegu con focicu de llabascu, non me lu nomes más, si ye que apreciesme dalgu, ya permita el Faedor que tou lu puéi y'escosá couxa fae, que lu fienda una centecha pente les pates en dos Vulcanus! —(¡No me nombres más a ese zorro con hocico de marrano, no me lo nombres más, si es que me aprecias algo, y permita el Hacedor, que todo lo puede y muy poca cosa hace, que lo parta una centella por entre sus piernas en dos Vulcanos!). —¡Nunca pensé yo que pudiese vivir en este mundo un ladrón tan desalmado y tan grande, que hace su riqueza y bienestar engañando a pobres viudas tan desventuradas como yo, que no tengo más riqueza que el Cielo sobre la cabeza y la insegura tierra bajo mis pies, y para encima de no tener nada, todavía me acompaña la triste desgracia de tener que pagar a Pilar la del Comercio las quince mil pesetas que me prestó para dar la entrada de esta endiablada furgoneta. Poco he de pedir y menos Justicia ha de haber, si a este zorrastrón, si no me devuelve los mis cuartos, no le busco una buena corripa (celda) en la cárcel. Y no sólo por el cobarde ladronizo que me hizo, sino por el pretender arrancarme la vida, y dejar a los mious protetayus fiyinus (mis pobrecitos hijos), sin el menguado pan que puedo proporcionarles y el grande cariño que por ellos siento! —No te alumbres por más tiempo en el lar del sufrimiento Teresa, pues más bien debías de ofrecerle gracias al cielo, porque permitió que nadie saliese con heridas de este descalabro. Y ahora si haces caso de lo que yo te aconseje, va tener que abonarte este despreciable de timador gitano, el dinero que le has entregado, y que se haga cargo de la furgoneta, y sino que la arregle con la decencia que encierra el caso. —Esto le decía yo a la Teresa, a la vez que valiéndome del cinto que sostenía mis pantalones, y de un precioso lazo de terciopelo que la Teresa llevaba anudado a su largo cabello, ataba entrambas portezuelas para poder salir del paso, y cuando mañosamente lo logré, díjele a la Teresa que aún seguía tan desconsolada, y lucíase aún más rabiosa que cuando nos sobrevino el accidente: —¡Güenu Teresa, deixa ya de mexaretar tal corrompináu de chárimes que v’escosásete la fuercia pel furacu lus güeyus (bueno Teresa, déjate ya de mear tantas lágrimas, que se te va a escapar la fuerza por el agujero de tus ojos), y súbete a la furgoneta que nos vamos a ir hasta Noreña a visitar el garaje de un conocido mío, para que revise a conciencia este endemoniado ingenio, y nos diga de una vez, las hendiduras que tiene ocultas esta chocolatera que nos ha vendido el timador de Vulcano. —Teresa que en esto ya se había serenado un poco, aunque todavía alumbrara algunas rebeldes lágrimas, dijo dentro de su maurera de miéu (madurera de miedo): —¡No me ofendas, no lo hagas por el amor que le tengo a la santina de Covadonga, no me tientes por el mismo hacedor que debe de estar riéndose de mi allá en su Cielo, no me empujes para que haga lo que no deseo Xuliu. Pues no me sentare dentro de esa infernal máquina de asesinar gente, ni por todo el oro que tiene el Banco de España almacenado en forma de relucientes y apetitosas barras, y mira que es abundante lo que el otro día nos enseñaron por la Televisión sus manejadores. Vete tu sólo si deseas morir donde te plazca, ya que nada más que tu pobre vida tienes que perder, pero yo tengo tres hijos inocentes y pequeninus, que cuélgame con grande fuerza de las entretelas de mis sentidos, no quiero morirme y dejarlos desamparadinos, a merced de este endemoniado mundo, que cada día me parece que tiene menos verdad y menos justicia, que cada día me parece que el pobre dentro de él, si suprimimos las calamidades y las sufriencias, tiene muy poco que hacer. ¿Qué sería de los tres pedacinos de mi corazón, si se quedaran si su madre, en la triste edad que los probitinus aun no saben de dónde comen? (EL GARAXISTA) "EL GARAJISTA" —Por muchos razonamientos que sostuve con Teresa para convencerla con el fin de que me acompañase, no llegué a persuadirla ni en lo más mínimo, pues todas mis razones nada valían, para vencer el miedo que en aquellos desventurados momentos la dominaba, y no consiguiendo ni de una forma ni otra que subiese a la furgoneta, encaminome yo sólo hacía Noreña, al cansino paso de los viejos jumentos de los antiguos gitanos, conduciendo aquel destartalado ingenio, que era en verdad un innegable peligro público. —Llegué a la postre a mi destino, y contéle sin demora cuanto me había sucedido al garajista por mí conocido. Este esperó unos momentos para que se desfatigase el cansado ahogado motor, después volviéndole a poner en marcha, escuchole atentamente el trote quejumbroso que alumbraba, y seguido dio comienzo con seguro tiento a desmontarle algunas de sus piezas, y cuando le encontró las variadas enfermedades que tenía, dijo envuelto su rostro en una sonrisa que podía tener todos los significados: —Desde luego amigo mío, no sé como has sido capaz de llegar desde Oviedo hasta aquí con esta chocolatera, suerte has tenido de no partirte la sesera por el camino. ¡Tuvo que quedarle la conciencia “si es que la tiene” a ese gitano de Vulcano harto desajustada, porque hay que tener muy poco amor hacía el prójimo, y ser un timador sin la menor entraña, para vender un coche en las condiciones que se encuentra éste. Ahora que tratándose de Vulcano no me extraña en absoluto, ya que todo el mundo sabe en Oviedo la clase de elemento que está hecho! —Ten presente, y esto que te voy a contar ya lo he discutido muchas veces con otras personas, que algunas de las desgracias que suceden en las carreteras es por culpa de estos timadores gitanos de los jumentos de hierro, que venden coches usados, que son verdaderos cacharros que ni para el desguace sirven, y lo peor de todo, es que saben hacer de la ley un pandero, y enriquecerse a cuenta de las inocentes gentes, que no comprenden en el peligro que se divierten cuando compran un vehículo usado, pero todo esto ten por seguro que algún día ha de terminarse, cuando algún juez con buen ingenio, colóqueles un anillo que encarcele ya para siempre sus astutos timos, con una nueva ley para tal menester, que todavía nadie ha creado. —Bien dices amigo mío, pues todo este ladronizo y peligro público que tenemos todos de perder en cualquier momento la pelleja en la carretera, por la causa de estos desalmados gitanos de los jumentos de hierro, silenciárase d’afechu si la ley les castigara y persiguiera con más entusiasmo. —Recuerdo que cuando yo era pequeño la ley perseguía y castigaba a los gitanos que en aquella difícil época había sin tener la más mínima consideración con ellos. Y todo era, porque aquellos gitanucos de los tiempos d’endenantes (de antes), eran pobres de toda riqueza y ciegos de toda cultura, pues aquellos desarropadinos y desventurados gitanos, por muy listos que se alumbrasen, no podían hacer grandes cosas, y por eso vivían tirados por los caminos, despreciados por las gentes y perseguidos en todo instante por una ley que no les dejaba de su mano ni a sol ni a sombra, arrastrando cansina y resignadamente sus estómagos cosidos por el hambre, enseñando un color cadavérico en sus huesudos rostros, por el que uno imaginaba a la negra hambre a la que estaban condenados siempre, luciendo sus vestiduras con tantos y dispares remiendos, que uno no lograba adivinar, cual de ellos pertenecía a la prenda original. —No podían crecer aquellos auténticos gitanos que yo he conocido nada más que en asustadizas carreras y crecidas barrigadas de frío y hambre, y algunas veces solían entrar en calor, cuando les aplicaban una supliciada albarda de vergajazos, que las autoridades les regalaban encima de sus enflaquecidos cuerpos, todo porque a lo mejor un aldeano que muy fácil fuese el mismo ladrón, daba cuenta de ellos, a las autoridades al notar que les faltaba alguna gallina, que muy fácil pudiera habérsela merendado el raposo, o ser equivocados en el trato de un jumento de los naturales, no como estos endemoniados ingenios de fierru (hierro), siendo tan entendido en estas bestias el aldeano como el gitano, y aquí si que no valía engaño, porque cada cual iba a su propia conveniencia, porque cuando un aldeano le cambiaba un burro a un gitano, es que su pollino alguna tara tenía, por esto, no he conocido nunca a un gitano que cambiase su burro con el aldeano pelo a pelo, sino que siempre le pedía encima algo, ya que estas gentes agudas y listas sabían, que la única ganancia que conseguían por lo regular en sus tratos, eran los pocos o muchos dineros que pudieran arrancarle al aldeano encima del cambio. —Poco mal podían hacer aquellas pobres y desgraciadas gentes dignas de toda compasión y lástima, y mermado mal sembraban entre las comunidades que visitaban, porque en todo tiempo vivían cultivando la más denigrante de las miserias, que por ellas se deducía el escaso timo que industriaban, pero a pesar de todo, nadie los dejaba nunca fuera de una celosa vigilancia, de lo que se saca en consecuencia que la ley en aquella difícil época estaba mucho más adelantada que hoy en día, por donde uno comprende que en nuestro país, todo ha progresado grandemente menos la asiste de la Soberana Justicia, que para castigar al pobre siempre sí está en vanguardia, pero para favorecerle siempre se encuentra de veraneo en la retaguardia del capitalista. —Y sino la prueba está bien a la vista, ya que los temidos gitanos de nuestro tiempo, no son otra cosa nada más que astutos y deshumanizados payos, que ya no llevan marcado en su rostro el ceniciento color del que navega con el hambre, sino que se pasean bien hartos y cuidados, envanecidos por su boyante posición, tanto en lo social como en lo económico, ya que gran parte de ellos, precisamente los más principales, son poseedores de una buena carrera que al final les otorgó el título con el cual se avalan en el asqueroso oficio de la explotación y el timo, que faenan a diario entre las humildes y trabajadoras gentes, bien como dirigentes de empresa, engañosos servidores de la Justicia, etc., y también estos timadores gitanos de última categoría, cuyo único representante por mí conocido es el guripa de Vulcano que ya empieza a traerme de cabeza. Pero yo te aseguro Marcelino, que si la Teresa me hace caso de lo que yo tengo barajado en mi mente, no se ha de escapar este raposo de Vulcano haciendo risa y guasa despreciativa de los honrados intereses que les roba a las personas decentes, pues en este presente acaecer se topó con un cliente, que le va hacer coscas (cosquillas) en el lugar donde no ha de nacerle la risa. —Y ahora... dime Marcelino, tu que eres un hábil veterinario en la cura y compostura de estas caballerías de hierro. ¿Cuánto puede costar arreglar esta furgoneta para que quede decentemente? —Quedose el bueno del garajista mirando unos instantes en el más completo silencio hacía el cielo, haciendo con aproximación las cuentas en su cerebro, y después dijo muy serio clavando sus inteligentes ojos encima del jumento de hierro: —Te ha de costar alrededor de unas ocho mil pesetas, tal vez sea algo más, eso depende si al desmontarla aparecen otras averías que ahora no agüeyu (no veo). Pero no pienses ni en broma que el Vulcano va hacerse cargo de esta arregladura, pues yo se que él, sabrá lavarse sus manos no queriendo pagar ni un céntimo, y es inútil que le lleves a los tribunales, ya que él es un gitano listo, que tiene buenos abogados y harán de la ley su propio juego, y estoy por apostarte que es muy capaz de timar al mismo juez en la sesión del juicio, si tiene modo de venderle uno de sus endemoniados ingenios. —Por lo que observo Marcelino, tanto tú como yo mismo coincidimos en, que la ley en nuestra Patria está al servicio del dinero, que es tanto como decir, que el que no tiene un cuarto no debe de meterse en líos por muy honrados que le parezcan, porque no ha de sacar de ellos nada más que disgustos por bien parado que salga, en fin, ya veremos haber lo que resulta de todo esto, yo ahora me voy para Oviedo, y tu no arregles este cacharro hasta que la Teresa no sostenga una conversación con el raposo del Vulcano, pues a lo mejor, este habilidoso gitano no es tan mentecato como lo hemos pintado, y puede que se compongan las cosas sin necesidad de ningún otro teatro. El garajista sonriéndose ladinamente a la vez que de mí se despedía me dijo: —¡Si tales esperanzas hacen aposento en tu imaginación, no sé lo que en verdad has aprendido tú en el mundo, tanto como por él zapatillaste, pero bueno es que sigas creyendo en la bondad de las gentes aunque tan sólo sea por breves instantes! —¡No creo yo en nada ni en nadie Marcelino, a no ser en el plato de cocido cuando tengo hambre, pero hácete buena falta a ti saber, que existe un sistema que todo el mundo receta cuando le conviene. Así por ejemplo, sabemos que Vulcano es un timador inteligente y práctico en el asunto de saber defender sus enredos e intereses, por esto se dará cuenta en el instante, de la peligrosa timadura que industrió, por tal razón procurará que no se airee su sucio negocio, para que las futuras víctimas no huyan a causa del mal olor que emana de la ladroniza industria que maneja. Por esto, muy fácil creo yo que se avenga a razones! —¡Puede que tengas razón, amigo Julio, pero yo no entraré a creer tal cosa, hasta que no lo vea con mis propios ojos! “TERESA Y VULCANO” —El lunes bien de mañana se hizo en el camino de Oviedo la envilecida Teresa, portando en su cerebro los asesoramientos que yo le había prodigado, mucho me hubiese gustado a mí entendérmelas con aquel desalmado granuja, pero como yo no había tenido tratos con él, sólo podía hacer aconsejar a la Teresa en lo que mejor pudiese. Digo que iba ésta alumbrando en sus sentidos rabiosa inquina hacía el Vulcano, pero no era la Teresa tan aunque valiente y decidida engarradietchóusa como la Manola de mi aldea, pues si así fuese, hubiese logrado más provecho que usando la política, que al fin de cuentas ésta de poco sirve cuando con ella menester es por entrambas partes defender los intereses. Llegó al fin la Teresa a la casa del Vulcano, tan dolida y gafa en su desgracia que debatíase con apremiante desatino en el atajo de prepararle un sonado escándalo, si no conseguía lo que ella consideraba justo y honrado. El caso fue que nada más que sus enrojecidos ojos encarnispados por la ira que la desacompasaba retrataron al causante de su desgracia, díjole encasquillándosele la lengua por la rabia que la dominaba: —¡Vengo a darle las gracias estafador de los infiernos por la furgoneta que me ha vendido, que tal de endemoniada se encontraba, que por eso me brindó la mayor cosecha de miedo que he tenido en toda mi existencia. Porque me he visto por unos instantes ajinetada encima de una satánica máquina, que parecíame había sido fabricada por todos los diablos del infierno juntos con el firme propósito de servirle a usted, para que por su mediación me robase mis dineros y me quitase la vida. Hay que ver la poca vergüenza que usted tiene, y la nada consideración que siente hacía las personas, para venderme un vehículo portador de la muerte, y quedarse usted tan tranquilo, como si de malo no hubiera hecho nada. —Vulcano, sin deshacer de sus labios la hipócrita sonrisa que le caracterizaba, díjole tranquilizadora y prometedoramente a la Teresa: —¡Bueno señora, no se me enfade, y céntreseme en el respeto, ya que en este civilizado lugar se consigue conmigo la razón que según me parece es lo que usted anda buscando. Y ahora cuénteme con entera tranquilidad todo cuanto le ha sucedido, que yo por adelantado le prometo arreglarle su vehículo sin cobrarle ningún dinero! —Estas palabras bien dichas y a tiempo por el ingenioso Vulcano, entrelazadas con teatrales gestos de compasión y condolencia, que con postura de consumado actor plasmaba en su rostro y movimientos aquel timador de gitano, pues como cuento, con todo este ratonil teatro logró que los encendidos ánimos de Teresa, abandonaran el envilecido aposento dónde moraban, e hicieran andadura más alegrados por el camino de la contentura, que no era otro que el haber conseguido lo que en justicia le pertenecía. Así pues ya más aplacada la encendida voz de Teresa, en el lleldar que hacía asomo en su boca una alentadora sonrisa, le dijo en el comienzo de estar de nuevo tranquila: —Tiene que perdonarme por haberle ofendido con mis insultante palabras señor Vulcano, pues yo quiero que comprenda que si usted se hallara en mi lugar, muy fácil se desarrendara como yo en tamaño desatino. Y seguidamente le explicó al Vulcano que no podía remediar que la risa aflorara con verdadera alegría, el corto y accidentado viaje que habían hecho con la furgoneta. Y al concluir la Teresa de relatarle su odisea, respondiole el Vulcano con una amabilidad,que tal parecía que alumbrábase en ser cierta: —Créame señora si le digo, que no hay sitio en mi conciencia para poder hacerle el más pequeño daño a nadie, y con toda sinceridad le prometo, que este doloroso descalabro que quizás por un error mío usted ha sufrido, yo haré que con prontitud se mude al sitio que para ambos mejor convenga. Y ahora mismo ordenaré a mis mecánicos, que sin ninguna demora vayan a recoger su vehículo a Noreña, para que le revisen y arreglen en mi garaje, que sin lugar a dudas ha de quedar mejor compuesto, y acomodárseme en un precio más justo, que si lo arreglasen en otro lugar, ya que yo no me fiaría de ningún otro garajista, supuesto que son todos tan careros como chapuceros. —Y ya no más tristezas ni penas señora, pues ninguno de estos dos sentimientos nace feliz al entendimiento, así que destierre sin demora el mal que en su espíritu se enreda, ya que muy pronto será atajado para convertirle en beneficio de su propio remedio. Y sitúese ya desde este preciso momento dentro de la placida pradera de la tranquilidad, considerando ya por adelantado solucionado a su agrado y conformidad este asunto que la atañe, y dentro de tres días puede venir a recoger su furgoneta, en la inteligencia de hallarla como si otra vez fuese hecha de nuevo. —En el día señalado por Vulcano, volví yo acompañando a Teresa a recoger su vehículo, y al lado de él como en anteriores ocasiones se encontraba Vulcano con la misma sonrisa de siempre pintada en su hocico, y frotándose sus manos como al parecer era su costumbre, dijo amablemente: —Ya tiene su vehículo compuesto señora, y muy bien ajustado que por cierto se encuentra ahora, ya que le canta su motorín, con parecido sonar al que tuvo cuando era nuevo. —Muchas gracias señor Vulcano, contestole con rapidez y alegría Teresa, lleldándose en satisfactoria dicha que retornaría a la rabia a los breves momentos. —¡No señora, no me dé usted las gracias pues para esto estamos, que no es otro menester que servir al cliente y dejarle satisfecho! —Pero ahora... y créame que lo siento con toda mi alma, tengo que comunicarle una noticia que no ha de serle en nada agradable, pero comprenda usted que por encima de todo los negocios son los negocios, y si yo no los cuido, aunque eso sí con toda honradez, creo que algún día terminaría pidiendo. —¡Dígame señor Vulcano! ¿Qué clase de contrariedad es la que me tiene que comunicar ahora? —Pregontó Teresa ya en las empinadas vías de perder de nuevo su alegría y tranquilidad, y floreciéndole en el mismo lleldar una apesadumbrada tristeza que le decía, que todo su gozo iba a ser de afechu desfechu (del todo deshecho). —Pues... verá usted señora, los mecánicos me han dicho (dio comienzo Vulcano a su charla pretendiendo muciye "ordeñarle" importancia a la cuestión), que toda la culpa de haberse estropeado la furgoneta, sólo la tiene el chofer que la conducía, que según ellos está muy deficiente en el oficio de conducir estos vehículos. Así que dentro de toda la pena que a mí me acompaña, y no crea usted que es pequeña, tengo que comunicarle que si desea llevar su vehículo, tiene que abonarme la mitad de su compostura, y si no le retira en toda esta semana del garaje, me veré obligado a cobrarle como demasía, el espacio que ocupa la furgoneta en el taller, ya que están los aparcamientos hoy día al precio que uno quiera cobrar por ellos. —Teresa tras escuchar las asquerosas e hipócritas palabras que le había sonrientemente dirigido Vulcano, comenzóle a crecer en sus entrañas la cosecha de la gafez, a parejándose en fuerza y desespero a la que ya padeciera el día que había viajado por primera vez en aquella furgoneta de todos los diablos, y conducida por este envenenador desatino, no me dejó a mí contradecirle al Vulcano la acusación que me había hecho, ya que cogiendo ella la palabra airada y medio enloquecida, hablole de la siguiente manera: —Me parece a mí condenado timador gitano de todos los infiernos, que no tiene usted de hombre, ni palabra, ni presencia, ni tampoco nada. Todo en su persona esta asquerosamente podrido, y en conjunto toda su valía como hombre, tiene menos valor para la decente Humanidad, que un repugnante pioyu (piojo), entre las uñas de una eficiente despioyadora (despiojadora). —¿Sabe usted acaso condenado ladrón y despreciable llimiagu (baboso), que destreza tiene mi chofer en este oficio para tratarle con tanto menosprecio? —¡Síii... por lo que me han dicho los mecánicos, no tiene ni idea, de lo que es manejar un vehículo! —¡Pues sepa usted asqueroso madrazas, y apestoso gusano de timador, que mi chofer, que es este muchacho que usted ve aquí, que no quiere dirigirle la palabra por no ensuciar su lengua al contacto con su mierdosa presencia, aparte de ser un conductor que en nada puede envidiar al mimísimo Fangio, es también un excelente mecánico, con ingenio suficiente de hacer que ruede un coche si preciso fuere tan sólo con la invisible fuerza que tiene el aire, y si le apuran un poco, hasta que vuele como los aviones! —¡Bueno señora, haga el favor de no ofenderme, sino quiere que llame a la autoridad para que le enseñen los modales necesarios que se necesitan para tratar con la gente. Y tenga también bien presente que yo no he ofendido a este muchacho en nada, lo que yo he dicho es que no sabe conducir como es debido un vehículo. Y no crea que me extraña, porque hoy en día, le dan el permiso de conducir a cualquiera que tenga la agudeza de entregarle solapadamente dos o tres mil pesetas al jefe de tráfico! —Y ahora ya para terminar, si no quiere pagar la compostura que se le hizo a su furgoneta, no la lleva usted de aquí bajo ningún concepto, y si cree que tiene algún derecho para formular alguna reclamación, encamínese al Seguro de la Patria Hispana, y entiéndase con ellos de la manera que mejor le cuadre, ya que esa aseguradora a mí ya me ha abonado todo el valor de la furgoneta, y a usted por si se le ha olvidado le digo, que tiene que abonar las letras de banco que ha firmado en blanco a ellos no a mí, así es que yo me lavo las manos en este asunto lo mismo que hizo el romano Pilatos en el Juicio que condenó a Cristo. —Teresa acunada por una enloquecedora rabia que la hacía temblar sacudida por los nervios emanantes de la ira, la rabia, el desprecio y el odio que sentía hacía aquel miserable, le decía mientras que yo procuraba de aquel lugar alejarla sabiendo que nada lograría resolverse: —¡Lo que tiene que lavar usted sin hacer demora es su conciencia que la tiene más negra que la boca de un sanguinario lobo, y tiene un olor más repugnante y asqueroso, que el que producen las podridas inmundicias de un apestoso estercolero. No sé como tiene valor para lucirse entre las gentes, siendo portador de ese nefastoso olor que en todo momento de usted se desprende, por el que todo el mundo puede comprender, la clase de cobardoso timador que se esconde en su enclenque cuerpo! "TERESA Y LA ASEGURADORA" —Es para mí un triste desconsuelo decir, que todo o casi todo en mi Patria lo relacionado con el comercio y otras industrias similares, es una grotesca trampa mal urdida, pero muy bien protegida por las leyes del país, que ya desde antiguo saben que todo se mueve por la fuerza de la riqueza y el poder, y entrambas cosas no están en el poder del pobre, por lo tanto este desventurado ser, por mucha razón que le acompañe siempre llevara las de perder, ¡ y sino que me lo pregunten a mí! —Así pues, que dejando la Teresa al timador de Vulcano haciendo risas y guasas de su desgracia, se dirigió con la prisa del alma que lleva caminaba el diablo, y en aquellos sus momentos tan endemoniada caminaba como el mismo satán, por mor de la condoliente desgracia que le acompañaba, al lugar donde tiene aposentadas las oficinas la Patria Hispana, y subió las escaleras de dos y sin dar ni tan siquiera cuenta, se encontró ante la presencia del señor notario, al que le explico muy desconsoladoramente el timo que en ella había realizado Vulcano, al venderle aquella furgoneta, que tenía más heridas por todas sus piezas, que el heroico Millan Astray, que fue el Fundador de la Legión Española, dónde si el Vulcano tuviese la valentía y el coraje, que por ser un despreciable cobarde le faltaba, digo que si este despreciable timador como legionario ingresase en ella, no viviría allí mucho tiempo, pues entre el “saco terrero”, y los vergajazos que los vigilantes del Pelotón de Castigo, le brindan a las gentes de su condición y calaña, terminarían con tal carroña humana en poco tiempo. —¡Hay de él si lo cogiese por su cuenta y riesgo el famoso sargento Molina, que en cierta ocasión a un legionario, por tan sólo robarle una camisa a un compañero, diole palos encima de sus costillas hasta que se le hundieron sus pecadores huesos, y después que sanó de tal descomunal paliza, colocóle encima de sus aún doloridas espaldas un saco terrero de cincuenta quilos amarrado con recias correas!, con un letrero que más o menos así decía: —¡Yo soy un ladrón, despreciadme todos por tener el oficio más asqueroso de toda la Humanidad! —Y con dos letrerinos como éste, uno en la espalda y otro en el pecho, tenía que caminar Vulcano por todas las calles de Oviedo, para que supieran toda la cuadrilla de compañeros de su calaña, que hay a fatáus (muchos) que vivían como marqueses y se las dan de personas decentes, el vergonzoso fin que tendrían si no dejaban de robar. —El tal notario que como se verá tenía las mismas nefastosas zunas de engañar a las gentes que su consorte de oficio el timador Vulcano, sonriéndose de las graciosas y muy atinadas ocurrencias de Teresa le dijo: —Tenga bien presente señora que nosotros nada tenemos que ver en este asunto, pues toda la culpa de cuanto le ha acontecido, sólo la tiene el señor Vulcano, así que si usted considera que efectivamente fue engañada como manifiesta, reclámele o denúnciele a él, y deje de molestarnos a nosotros, ya que en vez de importunarnos con esta historia sin ninguna importancia para esta sería aseguradora, mejor sintiera usted hacia nosotros un sincero y respetuoso agradecimiento que sin conocerla de nada, le hemos prestado a usted los dineros para que comprase a Vulcano ese vehículo que usted comenta, que a no ser por nuestra desinteresada y magnánima colaboración, no hubiese podido hacerlo, a no ser que se la pagase con dinero en mano. —Cuando Teresa sintió de labios del notario estas palabras le miró entre temerosa y asombrada y preguntole pensando que o había entendido mal, o desde luego se estaba volviendo loca y ya no razonaba: —¡Oígame señor! —¿Me ha dicho usted acaso que me han prestado ustedes a mí dineros sin yo saberlo? —¡Sí señora, eso mismo le he dicho, y no tiene usted de que asombrarse, ya que es una cosa común y muy corriente, nosotros simplemente le hemos abonado al señor Vulcano el valor de su furgoneta, haciendo uso de unas prestaciones modernas que dan a todo negocio un buen resultado! —Diose cuenta la Teresa por primera vez, del teje maneje nada claro que entre manos se traían el hábil timador Vulcano y la no menos honrada Aseguradora, por esto, haciendo un gran esfuerzo para remansar su alterado espíritu, le dijo al notario viviendo el mayor asombro que en toda su existencia conociera: —La verdad quisiera decir pero no sé como explicarla, porque no puedo precisar, dónde termina la mentira y comienza la verdad, porque si ésta existe, la pobre anda bien desgraciada, ya que esto que me está sucediendo a mí, que es verdad siendo mentira, paréceme a mí, que está muy fuera de toda Justicia, pero dentro de la ley que ustedes bien estudian, para robar sin el menor temor a todo pobre desgraciado. —¿Qué pretende decirme usted señora? —Preguntó el notario empezando hacer acopios de enfado. —Que si no me sucediera a mí misma, lo que con ustedes me está pasando, no creería que a nadie pudiérale acaecer tan endemoniado enredo aunque el mismo Padre Santo me jurase con la mano puesta encima de la Biblia que todo este desalmado engaño, era tan cierto como la propia Pasión del Nazareno, que el Pobre murió, para que otros listos como ustedes, hiciesen de su muerte un buen saneado negocio. —Porque tanto ustedes como éstos, tienen una forma de prestar tanto el dinero como la gloria del Cielo, que uno no se entera que la ha recibido, hasta que no le roban lo mucho o poco que posea el crédulo. —Bien comprendo ahora que hállome ahogada dentro del teatro de la discordia, y estoy enflaquecida de riquezas y seca de poderes, que el primer tejedor de la ley, fue en el mismo instante encaldador de la trampa, y en esta despreciable xaceda (cama), barajan ustedes como consumados timadores el mal que trenzada me ata. Por esto desde ahora mismo, jamás se me borrará de mi imaginación, que tanto ustedes como el zorramplón de Vulcano, son lobos de la misma camada, con diferente color, dibujadores de bien parecidos santos, pero con la misma conciencia del despreciable diablo. —Pero señora, de nuevo le vuelvo a repetir, que nada tenemos nosotros de ganancias en los tejes manejes que industria el señor Vulcano, y ahora si me quiere escuchar unos momentos, yo le explicaré con toda la claridad como funciona el honrado negocio de la Patria Hispana, para que ya de una vez y por todas, se quede convencida, y no perjudique a esta Aseguradora con su pregonar que somos tan estafadores como el señor Vulcano. Dijo el notario con seriedad y conciliadoramente. —No hace falta que desgañite su lengua en más araneras explicaciones, ya que los enredos que entrambos y dos se traen, el más fatón (tontón) de mi aldea los vería tan claros como yo los veo, si tuviese la desgracia de pasar por ellos lo mismo que yo los estoy viviendo. —Por lo que se ve, ustedes prestan dineros a quienes no saben que los han recibido, para que los timadores como el asqueroso raposo de Vulcano, hagan sus desalmados negocios y en sus ganancias tienen ustedes como compensación un rentable provecho. —Para mí el caso está tan claro, como que existe Dios y una Justicia que ninguna ley sirve con decencia, y que ustedes no respetan y tratan a la baqueta, porque no son otra cosa nada más que timadores gitanos de los tiempos modernos, que han aprendido muy bien en la universidad las leyes para después sin ninguna traba poder con satisfacción gananciosa burlarlas, aprovechándose de las enormes lagunas que en todas las leyes adolecen, dónde ustedes se refugian para efectuar los atropellos que a todas luces articuladas por la ley son legales. —El asunto es, de que Vulcano me aseguró que toda la culpa la tenían ustedes, y ustedes lavan sus sucias manos con el hipócrita de Vulcano, afirmándome que él es el único culpable, y entre dimes y diretes entrambos y dos me quieren cobrar la peseta a siete reales. Pero yo no estoy dispuesta a dejarme robar de mano de entre juntos estafadores, y por esta razón ahora mismo los voy a denunciar, haber si la ley es capaz de desenredar tanta trapecería y engaño como barajan ustedes encima de esta pobre trabajadora, que poco puede medrar si tiene que abrirse camino entre una bien organizada banda de inteligentes timadores, que ni temen a Dios ni a la ley, ni menos respetan los intereses ajenos. “TERESA Y LA POLICÍA" —Dejó Teresa al notario con su palabra bailándole en los labios y abandonó la oficina de la Patria Hispaña con tanto desprecio hacía sus representantes, como el que sentía hacía el timador Vulcano, y con este profundo y airado malestar que la embargaba, privándola de su sosiego que ya del todo nada de él quedaba, y animada siempre por su espíritu combativo, hizo su entrada en el aposento de la Policía, creyendo firmemente la pobre, que los guardias podían arreglarle en el momento aquel desaguisado que enloquecida la traía. —Dos agentes de la ley enfrascados se hallaban en la comisaría faenando por sus deberes cuando la Teresa hizo aparición ante ellos, con su rostro por completo desarmado en el descosido sufrimiento que la debatía, uno de los policías que se percató en el instante del apurante desespero que a la desventurada Teresa consumía, le dijo a la vez que se levantaba de su asiento, para rogarle gentilmente que ella se sentara, menester que no quiso hacer la Teresa porque manifestole al amable policía, que los nervios no la dejaban estarse queda, ya que entrelazábanse con tal fuerza enfurecida y desatinada en su sentimiento, que la ensenderaban en la enloquecedora postura que a todas luces enseñaba. —¡Está bien señora! Le dijo sonriéndola tranquilizadoramente el policía a la par que le rogaba, que se calmara, que se serenara, y que les contase lo que le sucedía, afirmándole que si en sus manos se encontraba el remedio, podía de antemano considerarlo satisfactoriamente resuelto. —Relató la Teresa por segunda vez en aquella trágica mañana el nefastoso timo que entre el Vulcano y la Aseguradora le habían hecho, que tal ladronizo la traían centrada, en el espineroso sufrir y parejo desarreglo. —El agente que habíala escuchado sin hacerle la más leve interrupción a su diálogo, y ayudándola con sus gestos de protección y confianza para que mejor se despachase en sus acusadores decires, cuando la Teresa terminó de contarles su desgracia, y ya teniendo creído que la policía iba a componerles las torcidas cuentas que industriaran encima de su humilde persona aquellos desalmados timadores modernos, desmoronósele en sentida desilusión tan cándida aspiración, cuando le dijo el agente compadeciéndola: —Siento mucho señora el no poder ayudarla en esta clara injusticia que estos señores le han hecho, y yo creo que de todo este sucio negocio que le han hecho, no ha de sacar usted en su provecho nada. Mi consejo es, que debe de abonarle al señor Vulcano la mitad de la arregladura del vehículo que le reclama, y no olvide nunca, y esto se lo digo yo por la mucha experiencia que en tales asuntos tengo, que todos los ricos se dan la mano, al igual que hacen todos los ladrones, ya que ellos no ignoran, que si uno de ellos se hunde, corren el peligro de ahogarse los demás por eso se protegen mutuamente, y como ellos son los que pagan y los que mandan, pues al pobre no le queda más recurso, que cerrar el pico y aguantar sin la menor protesta todo cuanto le echen. —Ahora bien, si usted no está conforme con hacer esto que le he aconsejado, entonces vaya usted a visitar a un abogado para que formule la consiguiente denuncia al juzgado, pero tenga presente, que si el juez estima que no existe tal timo, entre el juzgado y su abogado le han de cobrar más de lo que vale el vehículo, y hasta inclusive la pueden encarcelar por levantar un falso testimonio a tan respetables señores. —Teresa al escuchar estas palabras no podía a ciencia cierta pensar, que si todo aquello que le estaba sucediendo no era nada más que una endemoniada pesadilla de la cual en cualquier momento iba a despertar pudiendo recuperar en el instante su sosiego y tranquilidad, pero no, era bien cierto que estaba despierta, y que todo cuanto le estaba sucediendo era la triste, canallesca y sucia verdad que al pobre le brinda la vida, ahora se daba cuenta de que todo el entramado de la ley, no más era una vergonzosa y engañativa mentira, por esto, airada, descompuesta, envilecida y rabiosamente desatinada les dijo a los policias: —¡Díganme ustedes señores policías que misión es la que tienen que cumplir en esta mi Patria tan falta de Justicia! —¿Acaso están ustedes nada más que para perseguir y encarcelar a los pobres y desgraciadinos mineros cuando se ponen en huelga, por reclamar lo que Humanamente y en Justicia les pertenece, que no es otra cosa nada más que el fruto de su peligroso trabajo y harto enfermo, y que por hacer tal cosa ustedes les detienen, los encarcelan y les mayan (majan) a vergajazos sus cuerpos hasta arrancarles dentro de atroces sufrimientos, como hicieron una vez con mi difunto marido que a fuerza de llevar centenares de latigazos le sacaban el pellejo a tiras. Para también encarcelar a sus mujeres y cortarles el pelo al cero, como también hicieron con una vecina mía, que su pobre marido que era un santo del cielo, de resultas de una soberana paliza que le propinó la policía, dejó para siempre este podrido mundo al mismo tiempo que a su mujer cargadina de hijos la dejaba también viuda. No siendo su delito otro que haber trabajado desde su niñez en la mina, el haber querido reclamar el sudor que el patrono le robaba. ¿Ustedes que misión es la que tienen? ¡Acaso detener a los borrachos que se entarrascan (embriagan), y no porque sean beodos de profesión, sino que siendo obreros cobrando un miserable sueldo, se ven aburridos porque en sus hogares falta de todo, y entonces buscan en la bebida el olvido, porque saben que no pueden luchar contra un régimen que los oprime, con la poderosa fuerza que detrás de cada trabajador hay un policía! —Quizás hubiese seguido la enloquecida Teresa hablando largo tiempo por este camino, si uno de los policías enérgicamente no se le impusiera a la vez que amenazadoramente le decía: —¡Haga el favor señora de no dar a luz tantas insultantes tonterías, porque me parece a mi, que usted va a terminar muy mal, y tengo la impresión de que se va a quedar aquí, para ser encarcelada juzgada por ofender a la autoridad. Así que no despegue más su boca lárguese pronto antes de que me arrepienta! —No siguió hablando Teresa, no pudo seguir diciéndoles tantas cosas como ella sabía, tantas nefastosas cosas que en las cuencas mineras asturianas la policía había hecho, pero ahora lo que verdaderamente a ciencia cierta ya sabía, era que si el honrado y desventurado trabajador quería vivir con tranquilidad, debía de hacerlo siempre de rodillas. "LA TERESA Y LOS ABOGADOS" —Xebrose (marchose) la Teresa de la comisaría, y corriendo como una desesperada por las calles de Oviedo llegó hasta el Sindicato con intenciones de consultar su caso con un abogado que conocía que tenía ganada fama de ser un buen defensor del trabajador, y no un “tragón" como existen muchos en estas instituciones en otras muchas, ya que este letrado es un hombre recto (y también falangista), tan agudo e inteligente como lo fuera el propio Muñón de Diego, y por tercera vez, y comenzándole ya a enronquecérsele la voz, le relató el escabroso asunto que la traía desatinada. —El ilustre abogado del Sindicado escuchola sopesando todas sus palabras, y antes de responderle a la conclusión que había de aquel teatro sacado, le arrancó con profundidad un par de fumadas a su cigarro, y a la vez que lo estrujaba con rabia en el cenicero, dijo haciendo un marcado gesto de desprecio hacía los promotores de aquel despreciable y cobardoso timo: —¡Esto que le han hecho a usted es un timo asqueroso y despreciable, pero no se preocupe usted más, y deje ya de desesperarse, ya que toda la razón está de su parte, y a esos miserables no ha de quedarles más remedio, que componerle en condiciones las averías que tiene su furgoneta, o por lo contrario, deshacer la venta y entregarle el dinero que usted le dio como entrada! —No se puede imaginar don Pedro el bien que me hacen sus consolativas palabras, ya que he sufrido toda la mañana lo indecible en mi caminar de Herodes para Pilatos, y mis sentidos ya se me estaban avecinando con la pérdida de la razón. Y ahora pagándole lo que fuera menester, yo le ruego por la santina de Covadonga, que me ataña este asunto en el juzgado, para poder meter en el honrado riego a estos endiablados timadores. —Bien quisiera yo hacer lo que me está pidiendo, pero yo sólo puedo actuar en los menesteres que sean de tipo laboral, pero no se apene usted, porque la voy a enviar a un colega amigo mío, que sabe hilar muy derecho en estos asuntos, ya verá como le arregla esta cuestión con prontitud y a su agrado. —Más esperanzada por el motivo de las alentadoras palabras que le había dicho el abogado del Sindicato, hizo Teresa entrada en aquella su aciaga mañana en la casa del letrado a donde iba dirigida, y parecíale que su emprendedor valiente ánimo se encontraba en derechura de sosegarse, y su apagada alegría en hechura de florecer de nuevo, pues ya pensaba que su avisperoso negocio navegaba en las tranquilas aguas que le conducirían a ser resuelto en su favor. —Por esto, tras las consiguientes palabras de presentación que sostuvo con aquel nuevo abogado que visitaba, éste le mandó que se sentase, por primera vez en aquella su ajetreada mañana, acomodose en el mullido sillón la Teresa, medio rendida sofocada por la continua tensión en que había estado sometida, y el grande cansancio que sentía por tantas vueltas como había dado. Así pues empezó Teresa por cuarta vez en tan corto espacio, a poner en el oído del letrado, todo cuanto le aconteciera con el rapiegu de Vulcano, los foínus (garduños) de la Aseguradora, los llimiagus (babosos) de los policías, así como lo que hablara con el estupendo abogado del Sindicato. —No despegó su lengua aquel letrado en todo el tiempo que la Teresa invirtió en narrarle su caso, pero se observaba que hacía trabajar a su imaginación en el silencio, con las miras de encontrar en aquel entuerto el nudo dónde se encontraba atado el delito, y de cuando en cuando sacudía su cabeza y se sonreía, lo mismo que si le hiciera cierta gracia aquel descantoyamientu (descalabro), y cuando a la postre la Teresa terminó su historia, él hablando con seguridad dijo: —Está visto señora que todo este endiablado teatro que le han preparado, tiene el indecente hocico de ser un canallesco y cobardoso timo, pero no se preocupe usted ya que lleva la entera razón, y aunque la ley tiene unas lagunas abismales, no considero yo de que le puedan robar lo que es únicamente suyo. —Mire... voy ha procurar arreglarle este caso sin que usted tenga necesidad de gastar dinero, ya que por lo que observo, usted es una pobre trabajadora, y en los bolsillos de los necesitados no suelo hacer yo cobranzas de mis salarios. Verá, ahora mismo le voy a telefonear al jefe de la policía que es conocido mío, para preguntarle si este asunto se puede enjuiciar por lo criminal y elevarlo directamente ante el señor juez. —Después de conferenciar unos instantes el desinteresado abogado con el jefe de la policía, dijo con marcada satisfacción por haber hallado la solución que buscaba: —¡Bueno señora hemos tenido suerte, ya que se puede hacer lo que yo había pensado, así que vaya ahora mismo al juzgado de lo Criminal, y explíquele al señor juez todo cuanto le ha sucedido, y ya verá usted como le arregla este asunto rápidamente! “TERESA ANTE EL SEÑOR JUEZ” —En pocos minutos ganó corriendo la plaza del Ayuntamiento la esperanzada Teresa, y ágil, decidida y entusiasmada, subió con rapidez las escaleras del juzgado de primera instancia, y allí dijo que venía a visitar al señor juez, y que precisaba hacerlo sin demora, porque ya era demasiado tarde y tenía temor de no poder resolver su cuestión aquella mañana. —Uno de los chupatintas que en aquel despacho aparentemente trabajaba, si es que en verdad sabía hacer algo de provecho, dijo dirigiéndose a un compañero con marcado aire de altanería a la par que miraba a la Teresa de soslayo, como si le tomara la medida a su valía social, y de hecho ya supiera que no tenía facha ni de posición adinerada, ni de poder de ninguna clase: —¡Algunas personas cuentan que hablar con el señor juez es lo mismo que dirigirse a un verdulero, que poca preparación y cuanta ignorancia tenemos en España que hasta los mismos aldeanos que están como el mismo ganado piensan, que todos somos iguales y que un magistrado es parecido al vecino de la puerta de casa! —Pero no todos en aquella dependencia pensaban como este payaso, y como tantas y tantos payasos que pueblan arrastrándose como asquerosos reptiles, la mayor parte de las oficinas de nuestra Patria, pues una joven secretaria que allí también trabajaba, preguntole a Teresa con natural educación y pareja simpatía, el por qué precisaba ver al señor juez con tanto apremio como el que tenía, para ella comunicárselo y señalarle la visita. Y de nuevo la pobre Teresa por quinta vez tuvo necesidad de contar cuanto le había acontecido, condoliendo con su historia el ánimo de la muchacha, la cual le dijo: —¡Yo no sé señora si este caso que usted me explicó pertenece a este juzgado, bueno no obstante espere aquí un poco, que se lo voy a comunicar al señor juez haber si la puede recibir! —No debía de tener mucho trabajo en aquel tiempo de la casi finalizada mañana el señor juez, porque al corto instante sonriéndose satisfecha la buena secretaria con haber conseguido la entrevista, regresando a lado de Teresa le dijo: —Ya puede pasar usted señora, pues el señor juez la espera, hizo acto de presencia en la sala donde el repartidor de ley aguardándola estaba, y nada más que el juez la vio ante su presencia, preguntó con seriedad ajusticiadora: —¡Dígame señora! —¿Qué clase de gravedad la ha guiado ante mi presencia? —Teresa ya casi afónica del todo, y sofocada hasta lindar en el mismo ahogo, le contestó con todo el respeto y educación que poseía: —¡Perdóneme señor juez por molestarle, pero el caso es que mi abogado, me aconsejó que viniese ante su justa presencia para hacerle sabedor de la desgracia que me acompaña, que barrunto por anticipado, que ha de borrarla Su Señoría de mi triste sentimiento de un sólo plumazo! —Y seguidamente le explicó por sexta vez aquella mañana el mal que la desarrendaba, que en tan corto tiempo le había producida más sufrimiento, que los dolores que la embargaran en el haber traído al mundo tres futuros soldados para el Ejército de la Patria. —El señor juez que al parejo que la escuchaba estaba en animada conversación con unos despreciables sujetos que le acompañaban, que tuvieron la poca vergüenza de dialogar con el juez cuando la Teresa a éste hablaba, como si fuese más importante lo que trataban, que la simpleza de la pobre Teresa, que hasta aquellos momentos todavía creía en la eficiencia de la ley, cosa que a los pocos minutos despreciaría con toda su alma. Así que Teresa concluyó su narrativa sin haber sido interrumpida como al parecer tampoco escuchada, el señor juez quitándose sus lentes dijo con marcados síntomas de enojo: —¡Bueno…! ¿A mí que me cuenta usted señora? —¿Qué es lo que pretende usted...? —¿Acaso que yo ordene que le devuelvan con rapidez sus intereses que cualquiera sabe si son razonados, y que su abogado le lleve los cuartos? —Si usted en verdad quiere resolver este su asunto, haga el favor de hacer con la denuncia el debido camino, y no ensenderarse en el del atajo, y cuando el pleito llegue a mis manos, yo lo juzgare ateniéndome a las leyes, y entonces se sabrá quién es el culpable, si el denunciado ó el denunciante! —Salió Teresa del aposento del juez perdiendo ya para siempre toda creencia el la ley, que si en verdad en España algo de ella existe, cuando uno termina de dar las vueltas y revueltas que para todo proceso se necesitan, el más joven se torna viejo, y éste pasa a mejor vida. Y lo que no sabe la ley española con tanto cuento barato como se traen sus compositores que el pobre necesita presto su justicia, de lo que se saca en consecuencia que la ley, es patrimonio eminentemente propio de las clases poderosas. —Pobre Teresa, que no había tenido la suerte de toparse con un juez como el Juan Antonio de mi aldea que supo repartir la justicia entre Pascualín el de los enredos y las gafuros xabarceiras, con un juez que por experiencia sabia lo que era el trabajo, la necesidad, la justicia y la injusticia, por eso ahora Teresa caminaba con paso cansino, ya sin ninguna prisa, iba desilusionada, afligida, herida en lo más profundo de su alma, entristecida y empobrecida, observando por vez primera a un mundo que ella jamás había pensado que existía. Y así con tanta desesperación desventurada dirigíase a la casa de su abogado para contarle las enflaquecidas ganancias que sacara del repartidor de la justicia. —Y su abogado no supo decirle nada más que esto: —¡Creame señora, pues le juro que yo hice todo cuanto estaba a mi alcance por ayudarla, pero ya veo por lo que usted me cuenta que no fuimos capaces de conseguir nada, ahora no le queda más recurso que hacer esto que le digo! —¡Vaya a la casa de ese despreciable timador de Vulcano, páguele la mitad de la compostura que él le reclama por arreglarle el vehículo, de esta manera se encontrará pronto con la tranquilidad que le está haciendo falta, por otra parte ahorrará usted dinero, pues si este asunto lo llevamos hasta el final, se va a gastar usted mucho más de lo que vale el xumentu de fierru, sin tener la garantía de ganar el xuiciu, a pesar de ser usted dueña y señora de toda la verdad! —Llegó tras mucho bregar en busca de la Justicia y la razón que en aquellos tiempos no habla para los menesterosos, cuento que llegó la desdichada Teresa ante la presencia del rapiegu de Vulcanu, y cuando le empezó a hablar, lo hacía la pobre con tan afónica ronquera, que por esto el fuín de su timador sonriéndose muy satisfecho, le pregunto con marcada y despreciativa guasa. —¿Qué ye lu que l'axucéi nagora xiñora, que trái tan afogáu 'l glachu gafu ya endiañáu que nun principiu tal paicióme que querie achuquiname? —Pues me parece que viene muy mermada de voz y enflaquecida de genio. Mucho ha tenido usted que tejer y destejer, hablar, gritar, y desesperarse, para que se le hallan secado entrambas fuentes de mala leche, ya que cuando salió de aquí esta mañana después de ponerme a mi como un verdadero pingayu, todavía se le apreciaba la suficiente fuerza para poner en verdadera revolución a todas las autoridades de Oviedo, que como es muy natural la han escuchado a usted por cuento. —Pero tenga paciencia señora, que en las derrotas que hoy coseche, si sabe aprender de ellas como hicimos los demás, sacará usted las victorias de mañana, y puede que desde ahora ya jamás ponga en duda, que quienes tienen el dinero son los que mandan, y aquellos que luchan con la fuerza de la dialéctica contra el dinero, no son en verdad locos sino simplemente tontos. —Nada le contestó Teresa a los razonamientos atinados de ‘l Rapiegón del Vulcanu, sino que mirándole con endemoniado desprecio, señalada rabia y marcado odio, sacó de su bolso los dineros y al cuidado que se los ponía entre sus fuinesques manes le dijo: —Aquí tiene el importe del arreglo de mi furgonetina, y quiera el Xantiquín del Faidor que le sirva para melecinas. —Con aquella furgoneta anduvimos xabarciandu por todos los mercados de Asturias, y al final tuvimos que dejar tal oficio porque casi no ganábamos para encantexus de la dichosa furgonetina.Primer Diccionario Enciclopédicu de la Llingua Asturiana > xabarciar
-
15 good
ɡud
1. comparative - better; adjective1) (well-behaved; not causing trouble etc: Be good!; She's a good baby.) bueno; educado2) (correct, desirable etc: She was a good wife; good manners; good English.) bueno, correcto3) (of high quality: good food/literature; His singing is very good.) bueno4) (skilful; able to do something well: a good doctor; good at tennis; good with children.) bueno, competente5) (kind: You've been very good to him; a good father.) bueno, amable6) (helpful; beneficial: Exercise is good for you.; Cheese is good for you.) bueno; útil, beneficioso7) (pleased, happy etc: I'm in a good mood today.) bueno, buen (humor), satisfecho, contento8) (pleasant; enjoyable: to read a good book; Ice-cream is good to eat.) bueno, agradable9) (considerable; enough: a good salary; She talked a good deal of nonsense.) bueno, apropiado, adecuado, suficiente10) (suitable: a good man for the job.) bueno, apto, cualificado, adecuado11) (sound, fit: good health; good eyesight; a car in good condition.) bueno; sano; en buenas condiciones12) (sensible: Can you think of one good reason for doing that?) bueno13) (showing approval: We've had very good reports about you.) bueno, positivo14) (thorough: a good clean.) bueno; profundo15) (healthy or in a positive mood: I don't feel very good this morning.) bien, sano, en forma
2. noun1) (advantage or benefit: He worked for the good of the poor; for your own good; What's the good of a broken-down car?) bien, provecho, beneficio2) (goodness: I always try to see the good in people.) bien, bondad, lado bueno
3. interjection(an expression of approval, gladness etc.) bueno, bien- goodness
4. interjection((also my goodness) an expression of surprise etc.) ¡Dios mío!- goods- goody
- goodbye
- good-day
- good evening
- good-for-nothing
- good humour
- good-humoured
- good-humouredly
- good-looking
- good morning
- good afternoon
- good-day
- good evening
- good night
- good-natured
- goodwill
- good will
- good works
- as good as
- be as good as one's word
- be up to no good
- deliver the goods
- for good
- for goodness' sake
- good for
- good for you
- him
- Good Friday
- good gracious
- good heavens
- goodness gracious
- goodness me
- good old
- make good
- no good
- put in a good word for
- take something in good part
- take in good part
- thank goodness
- to the good
good1 adj1. bueno2. bueno / amablehe's been very good to me ha sido muy amable conmigo / se ha portado muy bien conmigogood for you! ¡bien hecho!to be good at something tener facilidad para algo / ser bueno en algogood2 n bienwhat's the good of shouting if nobody can hear you? ¿de qué sirve gritar si nadie te oye?tr[gʊd]1 bueno,-a (before m sing noun) buen2 (healthy) sano,-a3 (beneficial) bueno,-a4 (kind) amable5 (well-behaved) bueno,-a■ be good! ¡sé bueno!6 (useful) servible1 muy1 ¡bien!1 bien nombre masculino1 (property) bienes nombre masculino plural\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLa good deal bastanteall in good time todo a su debido tiempoas good as como si, prácticamente, casifor good para siemprefor the good of en bien degood afternoon buenas tardesgood evening buenas tardesGood Friday Viernes Santogood heavens!, good grief! ¡cielo santo!good morning buenos díasgood night buenas nochesit's a good job menos malthat's a good one! (joke) ¡ésta sí que es buena!to be as good as new estar como nuevo,-ato be as good as gold ser un ángelto be good at tener aptitudes parato be good for a laugh familiar ser muy divertido,-a, ser muy cachondo,-a■ he's good for nothing no sirve para nada, es un inútilto be up to no good estar tramando algoto do good hacer biento feel good sentirse biento have a good time pasarlo biento make good (be successful) tener éxito, salir bien 2 (reform) reformarse 3 (compensate) indemnizarwhat's the good of «+ ger»? ¿de qué sirve + inf?■ what's the good of denying it? ¿de qué sirve negarlo?goods train tren nombre masculino de mercancíasgoods yard estación nombre femenino de mercancíasstolen goods objetos nombre masculino plural robadosgood ['gʊd] adva good strong rope: una cuerda bien fuerte2) well: bien1) pleasant: bueno, agradablegood news: buenas noticiasto have a good time: divertirse2) beneficial: bueno, beneficiosogood for a cold: beneficioso para los resfriadosit's good for you: es bueno para uno3) full: completo, enteroa good hour: una hora entera4) considerable: bueno, bastantea good many people: muchísima gente, un buen número de gente5) attractive, desirable: bueno, biena good salary: un buen sueldoto look good: quedar bien6) kind, virtuous: bueno, amableshe's a good person: es buena gentethat's good of you!: ¡qué amable!good deeds: buenas obras7) skilled: bueno, hábilto be good at: tener facilidad para8) sound: bueno, sensatogood advice: buenos consejosgood morning: buenos díasgood afternoon (evening): buenas tardesgood night: buenas nochesgood n1) right: bien mto do good: hacer el bien2) goodness: bondad f3) benefit: bien m, provecho mit's for your own good: es por tu propio bien4) goods nplproperty: efectos mpl personales, posesiones fpl5) goods nplwares: mercancía f, mercadería f, artículos mpl6)for good : para siempreadj.• bueno, -a adj.n.• bien s.m.• provecho s.m.
I gʊd1) adjective (comp better; superl best) [The usual translation, bueno, becomes buen when it is used before a masculine singular noun]2) <food/quality/book> buenoit smells good — huele bien, tiene rico or buen olor (AmL)
to make good something: they undertook to make good the damage to the car se comprometieron a hacerse cargo de la reparación del coche; our losses were made good by the company la compañía nos compensó las pérdidas; to make good one's escape — lograr huir
3) ( creditable) <work/progress/results> bueno4) (opportune, favorable) <moment/day/opportunity> buenois this a good time to phone? — ¿es buena hora para llamar?
it's a good job nobody was listening — (colloq) menos mal que nadie estaba escuchando
5) (advantageous, useful) <deal/offer/advice> buenoburn it; that's all it's good for — quémalo, no sirve para otra cosa
it's a good idea to let them know in advance — convendría or no sería mala idea avisarles de antemano
good idea!, good thinking! — buena idea!
6) ( pleasant) buenoto be in a good mood — estar* de buen humor
I hope you have a good time in London — espero que te diviertas or que lo pases bien en Londres
did you have a good flight? — ¿qué tal el vuelo?
7) (healthy, wholesome) <diet/habit/exercise> buenoI'm not feeling too good — (colloq) no me siento or no me encuentro muy bien
spinach is good for you — las espinacas son buenas para la salud or son muy sanas
he drinks more than is good for him — bebe demasiado or más de la cuenta
8) ( attractive)she's got a good figure — tiene buena figura or buen tipo
that dress looks really good on her — ese vestido le queda or le sienta muy bien
9)a) ( in greetings)good morning — buenos días, buen día (RPl)
b) ( in interj phrases)good! now to the next question — bien, pasemos ahora a la siguiente pregunta
good grief/gracious! — por favor!
very good, sir/madam — (frml) lo que mande el señor/la señora (frml)
c) ( for emphasis) (colloq)d)as good as: it's as good as new está como nuevo; he as good as admitted it — prácticamente lo admitió
10) (skilled, competent) buenoto be good AT something/-ING: to be good at languages tener* facilidad para los idiomas; he's good at ironing plancha muy bien; he is good with dogs/children tiene buena mano con or sabe cómo tratar a los perros/los niños; she is good with her hands — es muy habilidosa or mañosa
11) (devoted, committed) buenoa good Catholic/socialist — un buen católico/socialista
12)a) (virtuous, upright) buenob) ( well-behaved) buenobe good — sé bueno, pórtate bien
13) ( kind) buenoto be good TO somebody: she was very good to me fue muy amable conmigo, se portó muy bien conmigo; it was very good of you to come muchas gracias por venir; good old Pete — el bueno de Pete
14) (decent, acceptable) buenogood manners — buenos modales mpl
to have a good reputation — tener* buena reputación
15) ( sound) <customer/payer> bueno16) ( valid) <argument/excuse> buenoit's simply not good enough! — esto no puede ser!, esto es intolerable!
17) (substantial, considerable) <meal/salary/distance> buenothere were a good many people there — había bastante gente or un buen número de personas allí
18) ( not less than)it'll take a good hour — va a llevar su buena hora or una hora larga
19) (thorough, intense) <rest/scolding> bueno
II
1)a) u ( moral right) bien mto do good — hacer* el bien
to be up to no good — (colloq) estar* tramando algo, traerse* algo entre manos
b) ( people)the good — (+ pl vb) los buenos
2) ua) ( benefit) bien mfor the good of somebody/something — por el bien de algn/algo
to do somebody/something good — hacerle* bien a algn/algo
lying won't do you any good at all — mentir no te llevará a ninguna parte, no ganarás or no sacarás nada con mentir
b) ( use)are you any good at drawing? — ¿sabes dibujar?
c) ( in phrases)3) goods pla) ( merchandise) artículos mpl, mercancías fpl, mercaderías fpl (AmS)manufactured goods — productos mpl manufacturados, manufacturas fpl
to come up with o deliver the goods — (colloq) cumplir con lo prometido; (before n) <train, wagon> (BrE) de carga; < depot> de mercancías, de mercaderías (AmS)
b) ( property) (frml) bienes mpl
III
it's been a good long while since... — ha pasado su buen tiempo desde...
you messed that up good and proper, didn't you? — (BrE colloq) metiste bien la pata, ¿no? (fam)
2) (AmE colloq) (well, thoroughly) bien[ɡʊd]1. ADJECTIVE(compar better) (superl best) When good is part of a set combination, eg in a good temper, a good deal of, good heavens, look up the noun. The commonest translation of good is bueno, which must be shortened to buen before a masculine singular noun.1) (=satisfactory)a) buenoNote that [bueno]/[buena] {etc} precede the noun in general comments where there is no attempt to compare or rank the person or thing involved:at the end of the day, it's a good investment — a fin de cuentas es una buena inversión
[Bueno]/[buena] {etc} follow the noun when there is implied or explicit comparison:if he set his mind to it, he could be a very good painter — si se lo propusiera podría ser muy buen pintor
Use [ser] rather than [estar] with [bueno] when translating [to be good], unless describing food:I'm not saying it's a good thing or a bad thing — no digo que sea una cosa buena, ni mala
Use [estar] with the adverb [bien] to give a general comment on a situation:it's good to be aware of the views of intelligent people — es bueno conocer los puntos de vista de la gente inteligente
you've written a book, which is good — has escrito un libro, lo que está bien
his hearing is good — del oído está bien, el oído lo tiene bien
b)•
she's good at maths — se le dan bien las matemáticas, es buena en matemáticasshe's good at putting people at their ease — tiene la capacidad de hacer que la gente se sienta relajada
•
that's good enough for me — eso me bastait's just not good enough! — ¡esto no se puede consentir!
40% of candidates are not good enough to pass — el 40% de los candidatos no dan el nivel or la talla para aprobar
•
to feel good — sentirse bienI don't feel very good about that * — (=I'm rather ashamed) me da bastante vergüenza
•
we've never had it so good! * — ¡nunca nos ha ido tan bien!, ¡jamás lo hemos tenido tan fácil!•
how good is her eyesight? — ¿qué tal está de la vista?•
you're looking good — ¡qué guapa estás!things are looking good — las cosas van bien, la cosa tiene buena pinta *
you look good in that — eso te sienta or te va bien
•
it's too good to be true — no puede ser, es demasiado bueno para ser ciertohe sounds too good to be true! — ¡algún defecto tiene que tener!
good 2., manner 4), a), mood II, 1., time 1., 5)•
she's good with cats — entiende bien a los gatos, sabe manejarse bien con los gatos2) (=of high quality)always use good ingredients — utilice siempre ingredientes de calidad or los mejores ingredientes
3) (=pleasant) [holiday, day] bueno, agradable; [weather, news] bueno•
it was as good as a holiday — aquello fue como unas vacaciones•
have a good journey! — ¡buen viaje!•
how good it is to know that...! — ¡cuánto me alegro de saber que...!•
it's good to see you — me alegro de verte, gusto en verte (LAm)alive, life 1., 3)•
have a good trip! — ¡buen viaje!4) (=beneficial, wholesome) [food] bueno, sano; [air] puro, sano•
it's good for burns — es bueno para las quemadurasit's good for you or your health — te hace bien
all this excitement isn't good for me! — ¡a mí todas estas emociones no me vienen or sientan nada bien!
it's good for the soul! — hum ¡ennoblece el espíritu!, ¡te enriquece (como persona)!
some children know more than is good for them — algunos niños son demasiado listos or saben demasiado
5) (=favourable) [moment, chance] bueno•
it's a good chance to sort things out — es una buena oportunidad de or para arreglar las cosas•
I tried to find something good to say about him — traté de encontrar algo bueno que decir de él•
this is as good a time as any to do it — es tan buen momento como cualquier otro para hacerlo6) (=useful)the only good chair — la única silla que está bien, la única silla servible or sana
•
to be good for (doing) sth — servir para (hacer) algothe ticket is good for three months — el billete es válido or valedero para tres meses
he's good for nothing — es un inútil, es completamente inútil
7) (=sound, valid) [excuse] buenoword 1., 1)•
he is a good risk — (financially) concederle crédito es un riesgo asumible, se le puede prestar dinero8) (=kind)•
that's very good of you — es usted muy amable, ¡qué amable (de su parte)!•
he was so good as to come with me — tuvo la amabilidad de acompañarmeplease would you be so good as to help me down with my case? — ¿me hace el favor de bajarme la maleta?, ¿tendría la bondad de bajarme la maleta? more frm
would you be so good as to sign here? — ¿me hace el favor de firmar aquí?
nature 1., 2)•
he was good to me — fue muy bueno or amable conmigo, se portó bien conmigo9) (=well-behaved) [child] buenobe good! — (morally) ¡sé bueno!; (in behaviour) ¡pórtate bien!; (at this moment) ¡estáte formal!
- be as good as gold10) (=upright, virtuous) buenohe's a good man — es una buena persona, es un buen hombre
•
I think I'm as good as him — yo me considero tan buena persona como él•
yes, my good man — sí, mi querido amigo•
send us a photo of your good self — frm tenga a bien enviarnos una foto suyalady 1., 5)•
she's too good for him — ella es más de lo que él se merece11) (=close) bueno•
he's a good friend of mine — es un buen amigo míomy good friend Fernando — mi buen or querido amigo Fernando
12) (=middle-class, respectable)13) (=creditable)14) (=considerable) [supply, number] buenowe were kept waiting for a good hour/thirty minutes — nos tuvieron esperando una hora/media hora larga, nos tuvieron esperando por lo menos una hora/media hora
a good £10 — lo menos 10 libras
15) (=thorough) [scolding] bueno•
to have a good cry — llorar a lágrima viva, llorar a moco tendido *•
to take a good look (at sth) — mirar bien (algo)16)17) (in greetings)good! — ¡muy bien!
(that's) good! — ¡qué bien!, ¡qué bueno! (LAm)
very good, sir — sí, señor
old 1., 5) as good as•
good one! — (=well done, well said) ¡muy bien!, ¡sí señor!to come good good and...as good as saying... — tanto como decir...
to hold good valer ( for para) it's a good jobgood and hot * — bien calentito *
make 1., 3), riddance, thing 2)(it's a) good job he came! * — ¡menos mal que ha venido!
2. ADVERB1) (as intensifier) biena good long walk — un paseo bien largo, un buen paseo
- give as good as one getsgood and properthey were cheated good and proper * — les timaron bien timados *, les timaron con todas las de la ley *
2) (esp US) * (=well) bien"how are you?" - "thanks, I'm good" — -¿cómo estás? -muy bien, gracias
3. NOUN1) (=virtuousness) el bien•
to do good — hacer (el) bien•
he is a power for good — su influencia es muy buena or beneficiosa, hace mucho bien•
there's some good in him — tiene algo bueno2) (=advantage, benefit) bien m•
a rest will do you some good — un descanso te sentará bienthe sea air does you good — el aire del mar le hace or sienta a uno bien
a (fat) lot of good that will do you! * — iro ¡menudo provecho te va a traer!
much good may it do you! — ¡no creo que te sirva de mucho!, ¡para lo que te va a servir!
•
for your own good — por tu propio bien•
to be in good with sb — estar a bien con algn•
that's all to the good! — ¡menos mal!•
what good will that do you? — ¿y eso de qué te va a servir?what's the good of worrying? — ¿de qué sirve or para qué preocuparse?
3) (=people of virtue)the good los buenos any goodis he any good? — [worker, singer etc] ¿qué tal lo hace?, ¿lo hace bien?
is this any good? — ¿sirve esto?
for good (and all) (=for ever) para siempreis she any good at cooking? — ¿qué tal cocina?, ¿cocina bien?
no goodhe's gone for good — se ha ido para siempre or para no volver
it's no good — (=no use) no sirve
it's no good, I'll never get it finished in time — así no hay manera, nunca lo terminaré a tiempo
it's no good saying that — de nada sirve or vale decir eso
it's no good worrying — de nada sirve or vale preocuparse, no se saca nada preocupándose
that's no good — eso no vale or sirve
4.COMPOUNDSthe Good Book N — (Rel) la Biblia
good deeds NPL — = good works
good faith N — buena fe f
Good Friday N — (Rel) Viernes m Santo
good guy N — (Cine) bueno m
good looks NPL — atractivo msing físico
good name N — buen nombre m
good works NPL — buenas obras fpl
* * *
I [gʊd]1) adjective (comp better; superl best) [The usual translation, bueno, becomes buen when it is used before a masculine singular noun]2) <food/quality/book> buenoit smells good — huele bien, tiene rico or buen olor (AmL)
to make good something: they undertook to make good the damage to the car se comprometieron a hacerse cargo de la reparación del coche; our losses were made good by the company la compañía nos compensó las pérdidas; to make good one's escape — lograr huir
3) ( creditable) <work/progress/results> bueno4) (opportune, favorable) <moment/day/opportunity> buenois this a good time to phone? — ¿es buena hora para llamar?
it's a good job nobody was listening — (colloq) menos mal que nadie estaba escuchando
5) (advantageous, useful) <deal/offer/advice> buenoburn it; that's all it's good for — quémalo, no sirve para otra cosa
it's a good idea to let them know in advance — convendría or no sería mala idea avisarles de antemano
good idea!, good thinking! — buena idea!
6) ( pleasant) buenoto be in a good mood — estar* de buen humor
I hope you have a good time in London — espero que te diviertas or que lo pases bien en Londres
did you have a good flight? — ¿qué tal el vuelo?
7) (healthy, wholesome) <diet/habit/exercise> buenoI'm not feeling too good — (colloq) no me siento or no me encuentro muy bien
spinach is good for you — las espinacas son buenas para la salud or son muy sanas
he drinks more than is good for him — bebe demasiado or más de la cuenta
8) ( attractive)she's got a good figure — tiene buena figura or buen tipo
that dress looks really good on her — ese vestido le queda or le sienta muy bien
9)a) ( in greetings)good morning — buenos días, buen día (RPl)
b) ( in interj phrases)good! now to the next question — bien, pasemos ahora a la siguiente pregunta
good grief/gracious! — por favor!
very good, sir/madam — (frml) lo que mande el señor/la señora (frml)
c) ( for emphasis) (colloq)d)as good as: it's as good as new está como nuevo; he as good as admitted it — prácticamente lo admitió
10) (skilled, competent) buenoto be good AT something/-ING: to be good at languages tener* facilidad para los idiomas; he's good at ironing plancha muy bien; he is good with dogs/children tiene buena mano con or sabe cómo tratar a los perros/los niños; she is good with her hands — es muy habilidosa or mañosa
11) (devoted, committed) buenoa good Catholic/socialist — un buen católico/socialista
12)a) (virtuous, upright) buenob) ( well-behaved) buenobe good — sé bueno, pórtate bien
13) ( kind) buenoto be good TO somebody: she was very good to me fue muy amable conmigo, se portó muy bien conmigo; it was very good of you to come muchas gracias por venir; good old Pete — el bueno de Pete
14) (decent, acceptable) buenogood manners — buenos modales mpl
to have a good reputation — tener* buena reputación
15) ( sound) <customer/payer> bueno16) ( valid) <argument/excuse> buenoit's simply not good enough! — esto no puede ser!, esto es intolerable!
17) (substantial, considerable) <meal/salary/distance> buenothere were a good many people there — había bastante gente or un buen número de personas allí
18) ( not less than)it'll take a good hour — va a llevar su buena hora or una hora larga
19) (thorough, intense) <rest/scolding> bueno
II
1)a) u ( moral right) bien mto do good — hacer* el bien
to be up to no good — (colloq) estar* tramando algo, traerse* algo entre manos
b) ( people)the good — (+ pl vb) los buenos
2) ua) ( benefit) bien mfor the good of somebody/something — por el bien de algn/algo
to do somebody/something good — hacerle* bien a algn/algo
lying won't do you any good at all — mentir no te llevará a ninguna parte, no ganarás or no sacarás nada con mentir
b) ( use)are you any good at drawing? — ¿sabes dibujar?
c) ( in phrases)3) goods pla) ( merchandise) artículos mpl, mercancías fpl, mercaderías fpl (AmS)manufactured goods — productos mpl manufacturados, manufacturas fpl
to come up with o deliver the goods — (colloq) cumplir con lo prometido; (before n) <train, wagon> (BrE) de carga; < depot> de mercancías, de mercaderías (AmS)
b) ( property) (frml) bienes mpl
III
it's been a good long while since... — ha pasado su buen tiempo desde...
you messed that up good and proper, didn't you? — (BrE colloq) metiste bien la pata, ¿no? (fam)
2) (AmE colloq) (well, thoroughly) bien -
16 Freund
'frɔyntm (f - Freundin)1) amigo/amiga m/fSie sind nicht gerade dicke Freunde. — No son realmente amigos íntimos.
2) ( Partner(in)) novio/novia m/f<-(e)s, -e; -nen>1 dig (Kamerad) amigo, -a Maskulin, Feminin, chamaco, -a Maskulin, Feminin Mexico; unter Freunden entre amigos; gute Freunde werden hacerse buenos amigos; jemanden zum Freund gewinnen trabar amistad con alguien; ein schöner Freund! (ironisch) ¡vaya amigo!; mein lieber Freund! (ironisch) ¡amigo mío!2 dig (fester Freund) novio, -a Maskulin, Feminin3 dig(Anhänger, Förderer) amigo, -a Maskulin, Feminin; kunst, sport aficionado, -a Maskulin, Feminin [von a] -
17 of
əv1) (belonging to: a friend of mine.) de2) (away from (a place etc); after (a given time): within five miles of London; within a year of his death.) de3) (written etc by: the plays of Shakespeare.) de4) (belonging to or forming a group: He is one of my friends.) de5) (showing: a picture of my father.) de6) (made from; consisting of: a dress of silk; a collection of pictures.) de7) (used to show an amount, measurement of something: a gallon of petrol; five bags of coal.) de8) (about: an account of his work.) de9) (containing: a box of chocolates.) de10) (used to show a cause: She died of hunger.) de11) (used to show a loss or removal: She was robbed of her jewels.) de12) (used to show the connection between an action and its object: the smoking of a cigarette.) de13) (used to show character, qualities etc: a man of courage.) de14) ((American) (of time) a certain number of minutes before (the hour): It's ten minutes of three.) menosof prep1. de2.oftr[ɒv, ʊnstressed əv]1 (belonging to) de2 (made from) de3 (containing) de4 (showing a part, a quantity) de5 (partitive use) de6 (dates, distance) de7 (apposition) de8 (by) de9 (originating from, living in) de10 (depicting) de11 (cause) de12 (connected with) de13 (with, having) de14 (description) de15 (after superlative) deof ['ʌv, 'ɑv] prep1) from: dea man of the city: un hombre de la ciudada woman of great ability: una mujer de gran capacidadhe died of the flu: murió de la gripe4) by: dethe works of Shakespeare: las obras de Shakespeare5) (indicating contents, material, or quantity) : dea house of wood: una casa de maderaa glass of water: un vaso de aguathe front of the house: el frente de la casa7) about: sobre, detales of the West: los cuentos del Oestethe city of Caracas: la ciudad de Caracas9) for: por, alove of country: amor por la patriafive minutes of ten: las diez menos cincothe eighth of April: el ocho de abrilofprep.• de prep.• menos prep.ɑːv, ɒv, weak form əv1) (indicating relationship, material, content) deit's made of wood — es de madera, está hecho de madera
a colleague of mine/his — un colega mío/suyo
2) ( descriptive use)3)a) ( partitive use)b) ( with superl) de4)a) ( indicating date) deb) ( indicating time)it's ten (minutes) of five — (AmE) son las cinco menos diez, son diez para las cinco (AmL exc RPl)
it's a quarter of five — (AmE) son las cinco menos cuarto, son un cuarto para las cinco (AmL exc RPl)
Jane, his wife of six months... — Jane, con la que lleva/llevaba casado seis meses...
5) ( on the part of)6) ( inherent in)the senselessness of it all, that's what depresses me — es lo absurdo de todo el asunto lo que me deprime
7) ( indicating cause)what did he die of? — ¿de qué murió?
[ɒv, ǝv]PREP1) (indicating possession) deit's no business of yours — aquí no te metas, no tienes que ver con esto
2) (objective genitive) a, hacia3) (partitive etc) dehow much of this do you need? — ¿cuánto necesitas de eso?
of the 12, two were bad — de los 12, dos estaban pasados
most of all — sobre todo, más que nada
4) (indicating cause) por, de5) (agent)6) (indicating material) demade of steel/paper — hecho de acero/papel
7) (descriptive) dea tragedy of her own making — una tragedia que ella misma había labrado, una tragedia de su propia cosecha
8) (=concerning) dewhat do you think of him? — ¿qué piensas de él?
what of it? — ¿y a ti qué (te) importa?, ¿y qué?
9) (indicating deprivation, riddance)it's a quarter of six — (US) son las seis menos cuarto, falta un cuarto para las seis (LAm)
he died of a Friday — frm murió un viernes
to judge of sth — juzgar algo, opinar sobre algo
he was robbed of his watch — le robaron el reloj, se le robó el reloj
* * *[ɑːv, ɒv], weak form [əv]1) (indicating relationship, material, content) deit's made of wood — es de madera, está hecho de madera
a colleague of mine/his — un colega mío/suyo
2) ( descriptive use)3)a) ( partitive use)b) ( with superl) de4)a) ( indicating date) deb) ( indicating time)it's ten (minutes) of five — (AmE) son las cinco menos diez, son diez para las cinco (AmL exc RPl)
it's a quarter of five — (AmE) son las cinco menos cuarto, son un cuarto para las cinco (AmL exc RPl)
Jane, his wife of six months... — Jane, con la que lleva/llevaba casado seis meses...
5) ( on the part of)6) ( inherent in)the senselessness of it all, that's what depresses me — es lo absurdo de todo el asunto lo que me deprime
7) ( indicating cause)what did he die of? — ¿de qué murió?
-
18 fellow
'feləu
1. noun1) (a man: He's quite a nice fellow but I don't like him.) tipo2) ((often as part of a word) a companion and equal: She is playing with her schoolfellows.) compañero, camarada3) (a member of certain academic societies; a member of the governing body or teaching staff of a college.) socio, miembro
2. adjective(belonging to the same group, country etc: a fellow student; a fellow music-lover.) compañero- fellow-feeling
fellow1 adjfellow2 n tipo / tío / hombretr['feləʊ]■ my dear fellow! ¡hombre!■ poor fellow! ¡pobrecito!2 (companion, comrade) compañero,-a, camarada nombre masulino o femenino3 (member) socio,-a4 (univ) miembro (del claustro de profesores)5 SMALLAMERICAN ENGLISH/SMALL (graduate) graduado,-a6 formal use (one of a pair) pareja\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLfellow citizen conciudadano,-afellow countryman / fellow countrywoman compatriota nombre masulino o femeninofellow student compañero,-a de estudiosfellow traveller compañero,-a de viajefellow worker compañero,-a de trabajofellow ['fɛ.lo:] n1) companion: compañero m, -ra f; camarada mf2) associate: socio m, -cia f3) man: tipo m, hombre mn.• becario s.m.• compañero, -era s.m.,f.• mozo s.m.• pareja s.f.• prójimo s.m.• socio s.m.• sujeto s.m.• tipo s.m.• tío s.m.
I 'feləʊ1) ( man) tipo m (fam), hombre m, sujeto m; (as term of address)my dear fellow — amigo mío, mi buen or querido amigo
now listen to me, young fellow — óigame bien, jovencito
2) ( member - of college) miembro del cuerpo docente y de la junta rectora de una universidad; (- of learned society) miembro mf de número
II
adjective (before n)fellow student/workeraveler — compañero, -ra m,f de estudiosabajo/viaje
['felǝʊ]fellow citizen — conciudadano, -na m,f
1. N1) (=chap) hombre m, tipo * m, tío * mcan't a fellow get any peace! — ¡es mucho pedir que le dejen a uno en paz!
•
my dear fellow! — ¡hombre!•
well, this journalist fellow — bueno, el tal periodista•
he's an odd fellow — es un tipo rarolook here, old fellow — mira, amigo
•
poor fellow! — ¡pobrecito!I say, young fellow — oiga, joven
2) (=comrade) compañero m3) [of association, society etc] socio(-a) m / f4) (Brit) (Univ etc) miembro de la junta de gobierno de un colegio universitario2.CPDfellow being N — = fellow creature
fellow citizen N — conciudadano(-a) m / f
fellow countryman/-woman N — compatriota mf
"my fellow countrymen,..." — (in speech) -queridos compatriotas,...
fellow creature N — prójimo m
fellow feeling N — compañerismo m
fellow inmate N — compañero(-a) m / f de cárcel
fellow member N — consocio(-a) m / f
fellow men NPL — prójimos mpl, semejantes mpl
fellow passenger N — compañero(-a) m / f de viaje
fellow student N — compañero(-a) m / f de clase or curso
fellow sufferer N — persona que tiene la misma enfermedad que algn ; (fig) compañero(-a) m / f en la desgracia
fellow traveller, fellow traveler (US) N (lit) — = fellow passenger; (Pol) (with communists) simpatizante mf
fellow worker N — compañero(-a) m / f de trabajo, colega mf
* * *
I ['feləʊ]1) ( man) tipo m (fam), hombre m, sujeto m; (as term of address)my dear fellow — amigo mío, mi buen or querido amigo
now listen to me, young fellow — óigame bien, jovencito
2) ( member - of college) miembro del cuerpo docente y de la junta rectora de una universidad; (- of learned society) miembro mf de número
II
adjective (before n)fellow student/worker/traveler — compañero, -ra m,f de estudios/trabajo/viaje
fellow citizen — conciudadano, -na m,f
-
19 old
əuld1) (advanced in age: an old man; He is too old to live alone.) viejo, mayor2) (having a certain age: He is thirty years old.) de edad3) (having existed for a long time: an old building; Those trees are very old.) viejo, antiguo4) (no longer useful: She threw away the old shoes.) viejo5) (belonging to times long ago: old civilizations like that of Greece.) antiguo•- old age- old boy/girl
- old-fashioned
- old hand
- old maid
- the old
old adj1. viejo2. mayor3. antiguohow old...? ¿cuántos años...?how old are you? ¿cuántos años tienes?to be... years old tener... añostr[əʊld]1 (person) viejo,-a, mayor■ an old man un anciano, un hombre mayor, un viejo■ she's a year older than you te lleva un año, es un año mayor que tú, tiene un año más que tú3 (long-established, familiar) viejo,-a4 (former) antiguo,-a5 (experienced, veteran) viejo,-a, veterano,-a1 las personas nombre femenino plural mayores, los ancianos nombre masculino plural\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLany old how de cualquier maneraany old thing cualquier cosaas old as the hills más viejo,-a que Matusalénhow old are you? ¿cuántos años tienes?, ¿qué edad tienes?of old de antañoto be... years old tener... añosto be old hat no ser ninguna novedadold age vejez nombre femeninoold boy (ex-pupil) ex alumno, antiguo alumno 2 (old man) abuelo, viejecito 3 (form of address) viejoold folk ancianos nombre masculino pluralold hand veterano,-aold maid solteronaold people's home residencia de ancianosOld Testament Antiguo Testamentoold wives' tale cuento de viejasthe Old World el viejo mundoold ['o:ld] adj1) ancient: antiguoold civilizations: civilizaciones antiguas2) familiar: viejoold friends: viejos amigosthe same old story: el mismo cuentohe's ten years old: tiene diez años (de edad)4) aged: viejo, ancianoan old woman: una anciana5) former: antiguoher old neighborhood: su antiguo barrio6) worn-out: viejo, gastadoold n1)the old : los viejos, los ancianos2)in the days of old : antaño, en los tiempos antiguosadj.• anciano, -a adj.• antiguo, -a adj.• añejo, -a adj.• añoso, -a adj.• rancio, -a adj.• viejo, -a adj.
I əʊld1) ( of certain age)how old are you? — ¿cuántos años tienes?, ¿qué edad tienes?
she's two years older than me — me lleva dos años, es dos años mayor que yo
a group of six-year-/fifteen-year-olds — un grupo de niños de seis años/de quinceañeros
you're old enough to know better! — a tu edad...!
2) ( not young) mayor; ( less polite) viejoold people feel the cold more — los ancianos or las personas mayores or de edad sienten más el frío
to get o grow old/older — envejecer*
doesn't she look old! — qué vieja or avejentada está!
3)a) ( not new) <clothes/car/remedy> viejo; <city/civilization> antiguo; < customadition> viejo, antiguob) (longstanding, familiar) (before n) <friend/enemy/rivalry> viejo; <injury/problem> antiguo4) (former, previous) (before n) antiguo6) (colloq) (before n)b) ( in familiar references)
II
1) ( old people) (+ pl vb)the old — los ancianos, las personas mayores or de edad; ( less polite) los viejos
2) ( former times) (liter)[ǝʊld]in days of old — antaño (liter), antiguamente
1. ADJ(compar older) (superl oldest)1) (=not young) [person] viejo; (more respectful) mayor, anciano; [animal] viejo; [civilization] antiguoan old man — un viejo, un anciano
an old woman — una vieja, una anciana
an old lady — una señora mayor or anciana
a little old lady — una viejecita, una ancianita
old people, old folks * — los viejos; (more respectful) los ancianos, las personas mayores
•
to be old before one's time — hacerse mayor antes de tiempo•
to be old beyond one's years — ser maduro para la edad que se tienethat dress is too old for you — ese vestido es para alguien mayor que tú, ese vestido no es apropiado para tu edad
he's afraid of getting or growing old — tiene miedo a envejecer
as we get older... — según envejecemos...
dirty 1., 4), fogey, fool, teach 1., 2)•
to look old — parecer viejo, estar avejentadohow old are you? — ¿cuántos años tienes?, ¿qué edad tienes?
Laura is six weeks/months/years old — Laura tiene seis semanas/meses/años
•
to be old enough for sth/to do sth — tener edad para algo/para hacer algohe's old enough to know better — (to have more sense) a su edad debería tener más sentido común, ya es mayorcito para saber lo que está bien y lo que está mal; (to behave better) a su edad debería portarse mejor
generationshe's old enough to be your mother — con la edad que tiene, podría ser tu madre
3) (=not new)a) (=antique) [painting, book, building] antiguo; [wine] añejothe old part of Glasgow — la parte vieja or antigua de Glasgow
- be as old as the hillschip 1., 1)b) [clothes, furniture] (=tatty) viejo; (=worn) usado, gastado4) (=long-standing) viejothat's an old problem — eso no es nada nuevo, eso ya viene de atrás
it's a very old tradition/custom — es una vieja tradición/costumbre, es una tradición/costumbre antigua
score 1., 4)the old ways survived in some country areas — las viejas costumbres perduraron en algunas partes del campo
5) (=former) antiguo•
the old country — la madre patria, la patria•
in the old days — antaño, en los viejos tiemposof the old school — (fig) de la vieja escuela
•
for old times' sake — por los viejos tiemposgood old Mike! — ¡este Mike!
come on, old man! † — ¡venga hombre!
•
she's a funny old thing — es rarita7) * (as intensifier)what a load of old rubbish! — ¡qué cantidad de chorradas! *
•
any old, any old thing will do — cualquier cosa sirveit's not just any old painting, it's a Rembrandt — no es un cuadro cualquiera, es un Rembrandt
•
we had a high old time — hacía tiempo que no nos divertíamos tanto•
it's the same old story — es la misma historia de siempre2. N1)the old — los viejos mpl, los ancianos mpl
2) liter•
of old: to know sb of old — conocer a algn desde hace tiempoknights/legends of old — los caballeros/las leyendas de antaño liter
in days of old — antaño liter, en los tiempos antiguos
3.CPDripeold age pension N — subsidio m de la tercera edad, pensión f
old age pensioner N — pensionista mf, jubilado(-a) m / f
the Old Bailey N — (Brit) el tribunal de lo penal de más alto rango de Inglaterra
the Old Bill ** N — (Brit) la poli *, la pasma (Sp) **
old boy N — (=former pupil) ex-alumno m, antiguo alumno m; † * (=old chap) amigo m mío
the old-boy network — esp pej el amiguismo
old campaigner N — veterano m
old chestnut * N — (=joke) broma f muy pasada; (=story) historia f muy pasada
Old Dominion N — (US) el estado de Virginia
Old English N — inglés m antiguo
See:see cultural note ANGLO-SAXON in Anglo-SaxonOld English sheepdog N — perro m pastor ovejero inglés
old flame N — antiguo amor m
old folks' home N — residencia f de ancianos
old girl N — (=former pupil) ex-alumna f, antigua alumna f; (=elderly woman) * † señora f, abuelita * f
Old Glory N — (US) bandera de los Estados Unidos
old hand N — veterano(-a) m / f
old lag * N — (=old prisoner) (preso(-a) m / f) veterano(-a) m / f; (=ex-prisoner) ex-presidiario(-a) m / f
old maid N — pej solterona f
Old Man River N — (US) el río Mississippi
old master N — (=work) obra f maestra de la pintura clásica; (=painter) gran maestro m de la pintura clásica
Old Nick * N — hum Pedro Botero * hum
old people's home N — residencia f de ancianos
old salt N — (Naut) viejo lobo m de mar
old school tie N — (Brit) (lit) corbata con los colores representativos de la escuela a la que alguien ha asistido
the old school tie — (fig) el amiguismo
old soldier N — veterano m, excombatiente m
the Old South N — (US) el viejo sur
old stager N — veterano(-a) m / f
old wives' tale N — cuento m de viejas, patraña f
old-world OLDthe Old World N — el Viejo Mundo, el Viejo Continente
Position of "viejo" and "antiguo"
Viejo and antiguo can go either before or after the noun, depending on their meaning.
Viejo ► Put viejo {after} the noun when you are referring to age:
... boxes full of old clothes...... cajas llenas de ropa vieja...
Old cars are the ones that pollute the environment most Son los coches viejos los que más contaminan el medio ambiente ► Put viejo {before} the noun when you mean old in the sense of "long-standing" or "well-established":
They got in touch with an old friend Se pusieron en contacto con un viejo amigo
Many of the old customs have changed with the passing of time Muchas de las viejas costumbres han cambiado con el paso del tiempo
Antiguo ► Generally put antiguo {after} the noun to translate ancient or old in the sense of "ancient":
... one of Canada's most beautiful old houses...... una de las más bellas casas antiguas de Canadá...
... the old part of the town...... el barrio antiguo de la ciudad... ► Put antiguo {before} the noun to translate former or old in the sense of "former":
My old colleagues are no longer my friends Mis antiguos compañeros ya no son mis amigos
... the former British colonies...... las antiguas colonias británicas... For further uses and examples, see main entry* * *
I [əʊld]1) ( of certain age)how old are you? — ¿cuántos años tienes?, ¿qué edad tienes?
she's two years older than me — me lleva dos años, es dos años mayor que yo
a group of six-year-/fifteen-year-olds — un grupo de niños de seis años/de quinceañeros
you're old enough to know better! — a tu edad...!
2) ( not young) mayor; ( less polite) viejoold people feel the cold more — los ancianos or las personas mayores or de edad sienten más el frío
to get o grow old/older — envejecer*
doesn't she look old! — qué vieja or avejentada está!
3)a) ( not new) <clothes/car/remedy> viejo; <city/civilization> antiguo; <custom/tradition> viejo, antiguob) (longstanding, familiar) (before n) <friend/enemy/rivalry> viejo; <injury/problem> antiguo4) (former, previous) (before n) antiguo6) (colloq) (before n)b) ( in familiar references)
II
1) ( old people) (+ pl vb)the old — los ancianos, las personas mayores or de edad; ( less polite) los viejos
2) ( former times) (liter)in days of old — antaño (liter), antiguamente
-
20 amiga
adj.1 friendly.2 amicable.f.1 friend.2 female friend, woman friend.pres.indicat.3rd person singular (él/ella/ello) present indicative of spanish verb: amigar.imperat.2nd person singular (tú) Imperative of Spanish verb: amigar.* * *1. f., (m. - amigo) 2. f., (m. - amigo)* * *= girlfriend.Ex. The author looks at problems facing US publishers Little Brown over several of their new offerings, including a book by O. J. Simpson's girlfriend Paula Barberi.----* amiga del alma = soul sister.* * *= girlfriend.Ex: The author looks at problems facing US publishers Little Brown over several of their new offerings, including a book by O. J. Simpson's girlfriend Paula Barberi.
* amiga del alma = soul sister.* * *
Del verbo amigar: ( conjugate amigar)
amiga es:
3ª persona singular (él/ella/usted) presente indicativo2ª persona singular (tú) imperativo
amigo,-a
I sustantivo masculino y femenino friend: se hicieron amigos durante el verano, they became friends in the summer
mi hija se hizo amiga de un compañero de clase, my daughter made friends with a classmate
somos muy amigos, we are very good friends
un amigo mío, a friend of mine
II adj (aficionado) fond [de, of]: es muy amigo de estar en la terraza por la tarde, he very much enjoys being on the terrace in the afternoon
' amiga' also found in these entries:
Spanish:
amigo
- confidente
- enrollarse
- traerse
- mejor
English:
artistic
- blue
- commiserate
- connive
- dear
- girlfriend
- influence
- lifelong
- midst
- outsmart
- some
- walk off
- walk with
- girl
- woman
* * *I adj friendly;ser amigo de algo be fond of sth;no soy amigo de esquiar I’m not a big skier, I’m not fond of skiing;hacerse amigos make friends;somos muy amigos we’re very close, we’re very good friends;amigo de la naturaleza nature lover
См. также в других словарях:
amigo — ga ‘Que tiene afecto o inclinación por alguien o algo’. Tiene dos superlativos válidos: amicísimo (del lat. amicissimus), hoy relegado a la lengua literaria, y amiguísimo, formado sobre amigo y más frecuente en el uso (→ ísimo, 4): «Excelente… … Diccionario panhispánico de dudas
amigo — 1 s y adj Con respecto a una persona, otra que guarda con ella una relación de afecto, cariño y solidaridad: Invitó a comer a sus amigos , el mejor de sus amigos, ganar amigos, hacer amigos, mi amigo, amigo mío 2 s En relación con una actividad o … Español en México
mío — pronombre y adjetivo posesivo de primera persona. Indica que algo pertenece a la persona que habla: Esa bicicleta es mía , Un amigo mío , Las camisas son mías , No quiero ese cuaderno, quiero el mío (Siempre concuerda en género y número con lo… … Español en México
Amigo — Spiel + Freizeit GmbH Rechtsform GmbH Gründung 1980 Sitz … Deutsch Wikipedia
Mío — Single by Paulina Rubio from the album La Chica Dorada Released August 28, 1992 … Wikipedia
Isuzu Amigo — Opel Frontera Hersteller: Isuzu Produktionszeitraum: 1991–2003 Klasse: Geländewagen Karosserieversionen: Steilheck, 3/5 türig Vorgängermodell: keines Nachfolgemodell … Deutsch Wikipedia
Cantar de mio Cid — Primer folio del manuscrito del Cantar de mio Cid conservado en la Biblioteca Nacional de España … Wikipedia Español
Cantiga d'amigo — Cantiga de amigo cantiga d amigo in Schreibweise der mittelalterlichen Manuskripte bedeutet wörtlich Freundeslied und ist eine volkstümliche alt Galicisch Portugiesische Liedform. Die meisten Texte sind vor dem Jahre 1300 geschrieben und stammen… … Deutsch Wikipedia
Cantigas d'amigo — Cantiga de amigo cantiga d amigo in Schreibweise der mittelalterlichen Manuskripte bedeutet wörtlich Freundeslied und ist eine volkstümliche alt Galicisch Portugiesische Liedform. Die meisten Texte sind vor dem Jahre 1300 geschrieben und stammen… … Deutsch Wikipedia
Cantigas de amigo — Cantiga de amigo cantiga d amigo in Schreibweise der mittelalterlichen Manuskripte bedeutet wörtlich Freundeslied und ist eine volkstümliche alt Galicisch Portugiesische Liedform. Die meisten Texte sind vor dem Jahre 1300 geschrieben und stammen… … Deutsch Wikipedia
Isuzu Erga Mio — Hersteller: Isuzu Bauart: Niederflurbus Produktionszeitraum: seit 1999 … Deutsch Wikipedia